เนื่องจากนายทศมีอายุที่อ่อนกว่าท่านนายพลแต่แก่กว่าคุณนาย คุณนายจึงสอนให้คุณหนูเรียกนายทศว่าอาทศ ความที่คุณหนูมิได้มีใครอื่น จึงสนิทกับนายทศเป็นอย่างมาก นายทศจึงเป็นเสมือนหนึ่งพี่เลี้ยงของคุณหนูไปโดยปริยาย นอกจากนี้ นายทศยังต้องเรียนวิชาต่าง ๆ ที่คุณหนูเรียนไปด้วยตนเองพร้อม ๆ กันด้วย เพราะเมื่อใดก็ตาม ที่คุณหนูทำการบ้านไม่ได้ นายทศจะต้องเข้ามาช่วยอธิบายจนคุณหนูทำการบ้านได้สำเร็จทุกครั้งไป แต่ความที่คุณหนูเป็นเด็กหัวดี จึงไม่ค่อยมีปัญหามากมายนัก สิ่งที่คุณหนูทำอย่างเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่เด็นจนย่างเข้าสู่วัยสาวคือการกระโดดขึ้นนั่งตักนายทศเวลาในทศเผลอ และหากครั้งใดทำได้โดยนายทศไม่ทันระวังตัว คุณหนูจะชอบใจเป็นอย่างมากที่เห็นนายทศสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ คุณหนูนั้นมิได้คิดอะไร แต่นายทศนั้นมีความรู้สึกแปลก ๆ ทุกครั้ง แม้ว่าจะพยายามหักห้ามใจ เมื่อคุณหนูย่างเข้าวัยรุ่น คุณนายจึงห้ามมิให้คุณหนูกระโดดนั่งตักนายทศอีกเป็นอันขาด
บ้านที่นายทศอาศัยอยู่กับคุณนายและคุณหนูเป็นบ้านทาวน์เฮาส์สองชั้นแถบชานเมืองซึ่งคุณนายใช้เงินเกือบทั้งหมดที่ท่านนายพลทิ้งไว้ให้ซื้อต่อมากจากเจ้าของรายแรกที่ประกาศขายด้วยราคาที่ค่อนข้างถูก แรกทีเดียวคุณนายนอนกับคุณหนูในห้องนอนใหญ่ และยกห้องนอนอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ตรงกันข้ามให้กับนายทศ แต่เนื่องจากมีห้องน้ำเพียงห้องเดียว ทั้งสามจึงต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน ด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัว นายทศมีกล่องสบู่ยาสีฟันของตัวเองมิได้ใช้ปะปนกับคุณนายและคุณหนูแต่อย่างใด ต่อเมื่อคุณ... อ่านทั้งเรื่อง
