ลำพังกับผมสองต่อสอง เธอก็กระซิบถามผม "เคนแจ๋วจริงอย่างที่หนุ่ยพูดรึเปล่า" " อ่ะ ถ้าไม่ สาวๆ จะติดใจผมเหรอ" อรเลยถามว่า "เอางี้นะ ถ้ามีเวลาคืนวันศุกร์ถึงกลางวันวันอาทิตย์ เคนจะมีแรงทำได้สักกี่ที" (แหม ถามอย่างนี้ ก็ต้องมีไว้ฟอร์ม) "สองคืนสองวันอย่างนี้ ต้องสักยี่สิบล่ะอร" (โปรดอย่าลืมนะครับ ขณะนั้นผมอายุเฉียดๆ สามสิบแล้ว ไม่ใช่หนุ่มถึกวัยสิบแปดแบบน้องๆ ผู้อ่าน โปรดเห็นใจ) อรไม่เชื่อครับ ท้าผมพนัน บอกว่าถ้าผมทำได้ไม่ถึง เธอขออะไรผมจะต้องให้เธอ และถ้าผมทำได้ เธอจะให้อะไรก็ได้ที่ผมขอ แล้วพอดีเจ้าหนุ่ยกับแฟนก็มา เราดื่มและคุยต่ออีก ไม่นานก็กลับ ขณะกำลังจะกลับ อรก็แอบส่งกระดาษให้ผมครับ ซึ่งก็คือที่อยู่กับเบอร์โทร
ของเธอ เมื่อเราทั้งสี่ต่างขับรถกลับ ผมก็แล่นไปตามที่อยู่ที่เธอให้ไว้ ซึ่งเป็นคอนโดไม่ใหญ่นักย่านลาดพร้าว (ใกล้บ้านผมเหมือนกันแฮะ) แล้วอรก็ออกมาเปิด ประตูครับ เธอยังคงอยู่ในชุดแซ็คสีน้ำเงินตัวนั้น แล้วก็ยิ้มหวานให้ผม พร้อมส่งสายตาเชิญชวนเล็กๆ ด้วยประสบการณ์ ผมก็รู้ว่าหลายวันต่อไปนี้เหนื่อยแน่ ผมค่อยๆ รวบตัวเธอมากอด ฝังใบหน้าและจมูกลงไปสูดดมกลิ่นหอมจางๆ ของน้ำหอม และกลิ่นกายของเธอ เสียงอรแผ่วๆ ถามผม "เคนจะทำอะไรง่ะ" แล้วก็พยายามจะพลักผมออกไป (นี่แหล่ะครับจร... อ่านทั้งเรื่อง