และถี่มาก หลายครั้งที่ดิฉันพยามปรามและดุด่าว่ากล่าวกับเค้าแต่เมื่อเค้าไม่ฟังและ กำลังของวัย กำหนัดเรี่ยวแรงกระทิงเปลี่ยวอารมณ์กระหายใคร่รวมสังวาสของเค้ามีหรือที่ ดิฉันจะห้าม ปรามได้และทุกครั้งแม้แรกเริ่มของเราดิฉันแม้ไม่เต็มใจก็ตาม แต่เมื่อกลกามณ์ของสองเราดำเนินไปสักระยะดิฉันนั้นเองแหละที่ต้องยอมรับและ ยินยอมพร้ อมใจไปกับการปลุกเร้าของเค้า ซึ่งทุกครั้งมันก็ทำให้ดิฉันสุขจนล้นปรี่ทุกครั้งไป แม้ส่วนลึกจะรู้สึกผิดกับสิ่งที่ผิดธรรมนองครองธรรมอันดีของสังคม ความสัมพันธ์ที่เป็นญาติใกล้ชิดกันระหว่างป้าหลานที่เราเองก็เห็นเค้ามาแต่ เล็กแต่น้ อย เมื่อวันนึงเค้าอาจหาญขึ้นทาบทับควบขี่และลุกล้ำส่วนสงวนของร่างกายแบบนี้ ใครบ้างละค่ะที่ไม่ละอายใจ ดิฉันเองก็ไม่ต่างกัน แถมยิ่งมามีความเป็นป้าเป็นหลานอีกคงไม่ต้องบอกว่าดิฉันละอายใจมากเพียงใด แต่ทุกสิ่งมันก็ผ่านไปแล้ว จนยากจะกลับเป็นเหมือนอย่างเคยอีกต่อไป ดิฉันก็คงได้แต่ทำใจและยอมรับพร้อมกับต้องปกปิดความลับนี้ไว้จนตาย คงไม่สามารถไปบอกเล่าให้ใครได้ฟังความจริงได้ ก็คงมีเพียง... อ่านทั้งเรื่อง