บางๆ ( ประเภทเอาผ้ามุ้งมาทำ.....ว่างั้นเถอะ ) มันถึงจะแมทซ์กันดี เพราะอะไรรู้ไม๊ค่ะ เวลาเดินผ่านแดดทีไร มันดูเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลย หรือไม่เวลาที่ลมพัดแล้วผ้ากระโปรงมันก็จะเข้าไปในระหว่างขาไงล่ะ บีถึงเลือกกระโปรงผ้าบางๆ ชายบานๆ แล้วบางทีบีก็ชอบไปทำเป็นนั่งยองๆเลือกของ ดูของตามร้านที่เป็นร้านแบกะดิน แล้วแกล้งทำเป็นไม่ระวัง ชายกระโปรงบานๆ ก็ย้อยลงไปด้านล่าง ( นั่ง..หอก..อี๊ โชว์คนขายบ้าง คนที่มาเลือกดูของด้วยกันบ้าง ) ไปได้ไม่กี่ร้าน..นํ้าก็ชุ่มเป้ากางเกงใน เหมือนฉี่เล็ดเลย ส่วนใหญ่บีจะเลือกร้านที่คนขายแก่ๆ หรือมีอายุหน่อย ( ชอบแกล้งคนแก่...อ่ะ ) ที่บีเลือกอย่างนี้ ก็เพื่อความปลอดภัยของบีเอง บีมาโชว์ให้ดูเฉยๆนี่คะ หนุ่มๆเดี๋ยวเกิดหน้ามืดขึ้นมา จับบีปลํ้าขึ้นมา บีจะทำยังไงล่ะคะ ( ไม่ต้องทำยังไงหรอก...ก้อโดนเย็ด...อ่ะสิ ) มีอยู่ครั้งนึงที่สวนจตุจักรนี่แหละ ทำเอาบีอึ้งไปเลย วันนั้นบีนึกยังไงก็ไม่รู้เกิดอยากไปเดินที่สวนจตุจักร หลังจากที่ไม่ได้ไปเดินมานานแล้ว ( แต่ละที่...ที่บีไป บีจะไม่พยายามไปติดๆกัน บีจะทิ้งช่วงให้ห่างๆ สลับที่กันไปๆมาๆ บีไม่อยากให้คนแถวนั้นคุ้นหน้าบี...โชว์ให้คนหน้าเดิมๆ ดูมันไม่ตื่นเต้น แล้วก็ไม่อยากให้เขาจับไต๋ได้ว่า ยัย...นี่ตั้งใจมาโชว์ ) วันนั้น... บีก็เลือกใส่กระโปรงตามแบบที่บีได้บอกในตอนต้น แต่เป็นสีขาวมีลวดลายดอกไม้สีฟ้าอ... อ่านทั้งเรื่อง