กว่าน้องสาวของผมจะหายก็ตอนสอบกลางเทอมพอดี และตั้งแต่นั้นมา คืนวันศุกร์และเสาร์ก็เป็นของคุณแม่ ส่วนคืนวันอาทิตย์ถึงวันพฤหัสบดีกลายเป็นของน้องผม เล่นเอาผมซูบไปนิด ตอนพักเที่ยงที่โรงเรียน แทนที่จะเล่นโกลหนูเหมือนเคย กลับต้องนอนเอาแรงแทน ซึ่งปกติก็ไม่พอ ต้องมานอนวิชาที่น่าสนใจที่สุด เช่น ชีววิทยา เคมี แทน เล่นเอาเพื่อนๆแปลกใจในความสามารถพิเศษในการนอนได้ตลอดเวลาของผม
ถึงปลายเดือนธันวาคม หลังจากที่ผมต้องทำหน้าที่เพื่อนที่ดีเที่ยวกับมารผจญทั้งหลายในวันคริสต์มาสแล้ว วันที่ 31 และ 1 ก็เป็นวันของครอบครัว :-) คุณแม่มีแผนจะจัดงานฉลองเล็กๆภายในครอบครัว ซึ่งในปีนั้นมีเพียง 3 คน คือ คุณแม่ ผม และ น้องสาวของผม จากตามปกติต้องมีคุณน้ามาร่วมงานด้วย แต่ในปีนั้นคุณน้าบังเอิญมีธุระเนื่องจากสภาพเศรษฐกิจที่สุดยอดจากการบริหารงานจากรัฐบาลที่ยอดเยี่ยมจึงไม่ว่าง (หลายปีแล้วครับ ประมาณนายกฯที่พูดภาษาไทยไม่รู้เรื่องน่ะครับ) แต่ก็ส่งของขวัญมาให้ผมและน้องตามปกติ
งานในปีนี้ผมกับน้องสาวของผมตกลงว่าจะช่วยกันจัดโดยให้คุณแม่พักผ่อน เพราะเหนื่อยในการดูแลบ้านมาทั้งปี (และช่วงหลังเหนื่อยหนักในการทำสงครามกับผมด้วย) น้องจะตกแต่งบ้านและทำอาหาร ส่วนผมจะซื้อของและทำเครื่องดื่ม (เผอิญได้สูตรการทำยำเบียร์ ประกอบด้วย วิสกี้ เบียร์ กระทิงแดง สไปรซ์ เกลือ และน้ำมะนาว ผสมตามแต่จะชอบ ซึ่งจะดื่มได้เพลิน เหมาะสำหรับการมอมสาวเป็นอย่างยิ่งถ้าผสมได้พอเหมาะ ดีกว่าพันซ์หรือสกรูไดรเวอร์) ซึ่งตามปกติคุณแม่ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ดังนั้นงานปีใหม่ในทุกๆปีจะไม่มี แต่มาปีนี้ผมทั้งซื้อเองและทำเอง ไม่บอกก็ไม่มีใครรู้ สาบานได้ครับผมไม่มีเจตนาในทางเลวร้ายใดๆนอกจากอยากลองสูตรของเพื่อนๆที่แสนดีเท่านั้นเอง
ในงานซึ่งน้องสาวผมเลือกจัดข้างสระ โดยยกเครื่องเสียงและโทรทัศน์มาวาง (ผมบริการทั้งนั้นครับ) อาหารก็อร่อยเพราะน้องเคยช่วยคุณแม่ทำบ่อยๆ ส่วนเครื่องดื่มทั้งคุณแม่และน้องชมว่าอร่อย ถามใหญ่ว่ายี่ห้ออะไร (คงนึกว่าเป็นน้ำอัดลม) ผมก็บอกแค่ว่าต้องผสมเอง ทั้งน้องและคุณแม่เลยเห่อดื่มแก้วต่อแก้ว หลังจากช่วงอาหารผ่านไป นั่งคุยสักพักผมก็ขอคุณแม่เต้นรำ น้องก็บริการโดยรีบไปปิดไฟและเปิดเพลงช้าๆให้ (ประมาณ Hero ของ มาราย แครี่) เอ๊ะดูใกล้ๆคุณแม่หน้าแดงก่ำ หันไปดูน้องสาวหน้ายิ่งแดงใหญ่ เต้นรำไปเต้นรำมาชักไม่ค่อยดี คุณแม่เริ่มลูบไล้ตัวผม หน้า... อ่านทั้งเรื่อง
