..................อัจฉราเธอไม่โกรธเลยกับการไม่สมหวังเรื่องบนเตียงกับสามีสูงวัย เธอเข้าใจและพร้อมให้กำลังใจสามีเสมอแต่สิ่งที่ทำให้เธอทนไม่ได้ก็คือการหึงหวงของสา
มีอย่างไร้เหตุผล....บ่อยครั้งที่อมรใช้คำพูดบาดใจเหมือนประชดประชันซึ่งเป็นสิ่งที่อัจฉราเกลียดมาก...การไม่ให้เกียรติเธอเป็นอะไรที่เธอแทบรับไม่ได้....อย่างวันนี้อมรโกรธมากที่อัจฉราให้ความสนิดกับ
เจ้าของหมู่บ้านที่เธอไปทำโปรเจ๊ค...ถึงขนาดไปทานอาหารด้วยกันมันเป็นอะไรที่สามีเฒ่าอย่างอมรรับไม่ได้....การทะเลาะอย่างไม่เข้าใจก็เกิดขึ้น....อัจฉราเบื่อมากถึงขนาดขับรถออกจากที่ทำงานและตรง
ไปยังหัวหินเพื่ออยู่พักคนเดียว....เธออยากอยู่ลำพังเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกที่ไม่ดีต่อสามีออกไป...ใช่..เธอยังรักสามีไม่อยากเป็นเพราะเหตุนี้ที่จะต้องเลิกกัน.... อัจฉรายังมีสติพอที่จะโทรฯบอกเด็กรับใช้ที่
บ้านว่าเธอมาพักผ่อนที่หัวหินเหมือนเป็นก
ารบอกให้สามีเธอรับรู้...ที่นี่เป็นที่ที่เธอชอบมาก...อัจฉราชอบทะเลและพื้นทราย...ชอบการว่ายน้ำทะเลกว้าง...บ่อยครั้งที่เธอออกเรือไปกลางทะเลและลัดเลาะไปตามเกาะที่มีพื้นทรายขาว... อัจฉราเป็น
สถาปนิกดังนั้นการพักผ่อนแบบนี้จึงเสมือนการหาจินตนาการมาเพื่องานของเธอเ
ช่นกัน.
................. อัจฉรามาที่นี่โดยไม่ได้เตรียมตัวทั้งเสื้อผ้าและชุดว่ายน้ำเธอต้องซื้อหามาใหม่ทั้ง
หมด.... บังกะโลหลังใหญ่แห่งนี้เป็นเสมือนบ้านเธอก็ว่าได้เพราะเธอจะมาที่นี่แทบจะทุกๆสามเดื
อนเลยทีเดียว....พื้นทรายขาวละเอียดแน่น...ทะเลคลื่นซัดซ่านอย่างใจปราถนา...สายลมพัดผ่านร่างยามที่เธอล้มตัวลงนอนบนพื้นทรายสวย....ชุดว่ายน้ำสีขาวทูพีทตัดลายคาดฟ้ามันช่างขับเรือนร่างเธอให้น่า
มองยิ่งนัก...นมอวบงามเต็มอิ่มยามที่ปอดสูดลมหายใจเข้ามันช่างรัญจวนจิต...แรงกระเพื่อมไหวมันช่างวิเศษน่าสัมผัสลึก....เนียนท้องราบแบนไร้เซลลูไล้ท์ให้น่ารำคาญช่างรัญจวนเมื่อเห็น...โหนกเนินนั้น
เล่า...โอวว...มันคือสวรรค์ของชายผู้ปราถนาราคะจากร่างหญิงงามที่สมบูรณ์แบบ....มันใหญ่อวบจนเกิดหล่อหลอมอารมณ์ปราถนาให้กับผู้พบเห็น...โคนขาเรียวงามระหงษ์ดั่งนางเอกในเทพนิยายรักชั้น
เยี่ยมของจินตกวี.....
................อัจฉราเดินลัดเลาะพื้นทรายขาวตามแนวยาวริมหาด...สายตาทอดไกลโพ้น....น้ำทะเลวิ่งล้อคลื่นซัดฝ่าเท้าให้รู้สึก...เสียงน้ำซาดแข่งกับเสียงลมหวนมันช่างวิเศษเหล... อ่านทั้งเรื่อง
