สาย 2" หญิงสาวแจ้งจุดหมายปลายทาง กับคนขับแท๊กซี่ซึ่งมองเห็นหน้าเพียงซีกเดียวจากแสงไฟข้างถนนเมื่อพาตัวเองขึ้นนั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว คนขับแท๊กซี่พยักหน้ารับคำสั่ง พร้อมกับกดมิเตอร์ให้เริ่มทำงาน หญิงสาวเอนศีรษะพิงพนักเบาะอย่างเหนื่อยอ่อน ในใจครุ่นคิดถึงงานที่ทิ้งค้างไว้ซึ่งต้องทำต่อในวันรุ่ง ขึ้นเพื่อให้แล้วเสร็จตามที่เจ้านายสั่ง เสียงเพลงบรรเลงแผ่วเบาใสชัดในรถเป็นเพลงบรรเลงที่มีท่วงทำนองอ่อนหวานและคุ้นเคย ผิดจาก เพลงลูกทุ่งหรือเพลงป๊อบสมัยใหม่ที่มักจะได้ยินเป็นประจำในรถเท็กซี่ทั่วไป ทำให้ผู้โดยสารสาวนึกชื่นชมรสนิยมของคนขับอยู่ในใจ ปลดสายกระเป๋าถือซึ่งสพายคล้องไหล่ออกวางไว้ข้างตัว พร้อมขยับตัวดึงชายกระโปรงซึ่งกระเถิบร่นขึ้นถึงช่วงกลางขาอ่อนขาวเนียนที่ ซ่อนตัวอยู่ในถุงน่องบางเบาสีควันบุหรี่เพื่อนั่งในท่าที่สบายขึ้นกว่าเดิม พลางหลับตาปล่อยความคิดให้ล่องลอยไกลออกไปจากสภาพการ จราจรที่หนาแน่บนถนนสายนั้น ก่อนที่จะผลอยหลับไปทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจ ประสาทสัมผัสและสัญชาติญาณปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากผวัง เมื่อรู้สึกว่าปากและจมูกถูกปิดด้วยผ้าเปียกชื้นและเหม็นหืนด้วยน้ำยาเคมีคล้ายกับที่เคยได้กลิ่นตามโรงพยาบาล ความพยายามที่จะ
ดิ้นรน อย่างสุดขีดไม่เป็นผลเมื่อร่างน้อยถูกโถมทับแนบแน่นกับเบาะที่นั่งพร้อมกับความง่วงงุนที่ถาโถมเข้ามา อย่างรวดเร็ว หญิงสาวกรีดร้อง อยู่ในใจก่อนที่สติจะวูบหาย "แม่จ๋า... อ่านทั้งเรื่อง
