ผมชื่อน้ำ อายุ20ตัวเล็กสมส่วน ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันในคณะคนนึงชื่อว่าตั้ม ผมกับตั้มมักจะชอบนัดเจอกันบ่อยๆหลังเลิกเรียนหรือวันหยุด เรามักจะนัดเที่ยวหรือดื่มกันที่ห้องพักผมประจำ และบ่อยครั้งที่ไอ้ตั้มมันจะชอบพาแฟนหรือกิ๊กของมันมาด้วย ซึ่งบางคนก็ดูธรรมดาแต่บางคนก็น่ารักมาก จนบางครั้งผมก็อยากแย่งมันเหมือนกัน แต่ผมก็ต้องห้ามอารมณ์นั้นไว้เพื่อความเป็นเพื่อนของเรา
จนในที่สุด วันนึงเราก็นัดกันเป็นปกติเหมือนเคย และครั้งนี้มันก็พาใครคนนึงมาด้วย ซึ่งคนๆนี้น่ารักมาก ขาว ตี๋ สูงประมาณ180เห็นจะได้ (และ..ค....ย..คงใหญ๋พอตัว) สอบถามทำความรู้จักไปมาทราบว่าชื่อเจมส์ เจมส์เป็นคนที่อัธยาศัยดีมากช่างพูด วันนั้นเราดื่มกันจนดึกประมาณตี2เห็นจะได้
ซึ่งวันนั้นเจมส์เขาเมามากจน เห็นว่าหลับไปก่อนแล้ว เหลือเพียงผมกับไอ้เพื่อนเกลอแค่2คนที่ต้องดวนกันต่อไป
......"เอ้ย..เรา ขอกลับก่อนว่ะ...แมร่ง..ไม่ไหวแล้ว" ไอ้ตั้มมันบอกผมแบบนั้น
......" แล้วเด็กแกล่ะเอาไง...มันหลับไปแล้ว ให้เราช่วยหามไปส่งที่รถป่าว" ผมถามมัน
......"ไม่เอาว่ะ..แค่ลำพังคนเดียวยังเอาตัวไม่รอด แล้วใครจะช่วยแบกมันลงรถวะ" แล้วตั้มก็ยกมือบ๊ายบายแล้วปิดประตูห้องไป
ผม ก็ได้แต่คิดตามมัน...."เออ..จริงว่ะ."
......"ฝากด้วยละกัน บาย" แล้วมันก็หายไป
เอาวะ ยังไงก็ต้องรับผิดชอบไปก่อน เฮ้อ....
แล้ว ผมก็ต้องเก็บห้องด้วยอาการที่มึนและเมามาก ที่สำคัญต้องลากและแบกคนที่ตัวโตกว่าเรานี่สิงานหนัก และผมก็ลากเจมส์มาที่เตียงอย่างทุลักทุเล แล้วผมก็ทิ้งตัวหลับไปข้างๆกัน
เหมือน ฝันหรือความจริงไม่รู้..ผมรู้สึกว่ามีใครสักคนกำลังงุ่มง่ามอยู่บนตัวผม จะลืมตาตื่นมาก็เสียดายถ้าหากเป็นความฝัน แต่คิดอีกทีเราก็รู้สึกตัวนี่หว่า เมื่อคิดแบบนั้นผมก็ลืมตาและรวบรวมสติขึ้นมา ไม่น่าเชื่อ...นี่ไม่ใช่ความฝัน เจมส์เองหรอ ทำไม ผมตกใจ กลัว และตื่นเต้นหลายๆความรู้สึกที่เกิดขึ้นพร้อมกันตอนนั้น
......" เจมส์..ทำไร นายเมามากรู้มั้ย มีสติหน่อย" ผมร้องเตือนสติเขาแต่เขากลับยิ่งรุกเร้าผมหนักขึ้นกว่าเดิม
......" เจมส์รู้ว่าทำไร และนี่คือสิ่งที่เจมส์อยากทำ...นะคับ" สายตาเค้าอ้อนวอนให้ผมยอมด้วยอารมณ์ตอนนั้นและเราเองก็หวังไว้เล็กๆเหมือน กันผมเองจึงไม่ขัดอะไรเขา
เจมส์ก้มจูบปากผมอยากกระหาย เราสอดส่ายลิ้นแลกก... อ่านทั้งเรื่อง