ฉันชื่อจอย

เธอก็จะไม่เข้าใจบทเรียน ทีนี้เข้าใจหรือยัง เหตุผลที่ครูไล่แม่สาวๆพวกนั้นไป" "โ อ้โห ครับผมเข้าใจแล้วครับคุณครูคนสวยของผม ต่อไปผมจะตั้งใจฟังนะครับ" " อืมจ้าดีมาก" ฉันสอนเขาไปเรื่อยๆจนถึงเที่ยง ได้ออกไปซื้อข้าวมาทาน แต่พอดีขณะที่ฉันเดินกลับฝนตกทลงมาอย่างหนัก ต้องวิ่งฝ่ากลางสายฝนมา เสื้อผ้าเปียกปอนไปหมด แล้ววิ่งเข้าไปข้างในบ้าน เขาเห็นฉันวิ่งตัวเปียกมาเขาทักขึ้น "โอ้ครูครับทำไมวิ่งฝ่าฝนมาแบบนี้ล่ะครับดูสิเสื้อผ้าเปียกหมดแล้ว" เข้าพูดไปแต่ตาเขาหยุดลงลงมองที่หน้าอกฉันตาไม่กระพริบ โอ้ว้าวครูครับเขา" ชี้ที่หน้าอกฉัน ฉันเลยก้มลงมองตัวเอง ร้อง "ว้ายตาย" แล้วรีบเอามือปิดหน้าอกไว้ เสื้อที่ฉันใส่เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆ พอเปียกฝนมันแนบเนื้อจนมองเห็นเสื้อชั้นในชัดเจน ฉันก็เลยเงยหน้าขึ้นว่าเขา "นี่อย่ามามองครูทะลึ่งๆแบบนี้นะ มีผ้าขนหนูหรือเปล่า ครูยืมหน่อยสิ "เอ้อ ครับๆ" เขาพูดขึ้นแต่ตายังมองหน้าอกฉันลอยๆ "นี่หยุดมองได้แล้วไปเอามาสิเร็วครูหนาวนะ" "ครับๆ" เขาไปหยิบผ้าขนหนูมาให้ฉัน พร้อมกับเสื้อตัวหนึ่งสงสัยจะเป็นเสื้อของแม่เขา เขายื่นให้ฉัน แล้วยังทำหน้าอย่างมีเลศนัย "ผมเปลี่ยนให้ป่ะ " ฉันเลยมองหน้าเขาอย่างโกรธๆ "นี่เด็กบ้าไม่ต้องมาทำหวังดี... อ่านทั้งเรื่อง