หมดไปกับธุรกิจของแก แกอาศัยอยู่กับลูกชายแก 1คน ชื่อ"น้องบอย" กับหมาอีก 1 ตัวพันธุ์เกรทเดนชื่อ "ไอ้เบิ้ม"ที่เอาไว้เฝ้าบ้าน น้องบอยปีนี้ก็ขึ้นป.4แล้วน้องบอยไม่ค่อยจะพูดชอบเล่นเกมส์อยู่ในห้องมากกว่า แล้ววันที่ฉันต้องไปอยู่บ้านนั้นก็มาถึง "นิง....ป้าเอาของขึ้นไปไว้ที่ห้องเดิมแล้วนะ"ฉันมาพักที่นี้บ่อยจึงมีห้องที่เตรียมไว้สำหรับฉันแล้ว"ค่าาาา..." "โฮ่งๆๆ...ๆๆๆโฮ่งๆๆ" "อ้าว....ไอ้เบิ้มคิดถึงฉันล่ะสิ...ไหนขอมือหน่อย" "แหน่ๆ...นิง....ไปทักน้องก่อนทักหมาสิลูกเดี๋ยวน้องมันงอนเอานาาาา" "ค่าาาา....ลืมไปเลย"ฉันรีบวิ่งไปหาน้องบอยที่กำลังเล่นเกมส์อยู่บนห้อง"น้องบอยยยยยยยย......จ๋าาาาาาาาาา...."ฉันพลักประตูห้องเข้าไปโดยไม่เคาะ"พะ..พะ...พี่นิง...มีอะไรหรือป่าวคับ"น้องบอยถามอย่างตกใจ"ไม่มีอ่าาาจ้าาา.........แค่อยากมาดูว่าน้องสุดรักทำอะไรอยู่น่ะ"ฉันเข้าไปกอดโดยเอานมคัพซีที่ปราศจากบราดันหน้าน้อยๆของน้องบอยไว้"พี่.....นิง...พะ...พี่..บอยหายใจไม่ออก""อุ้ย...โทดทีจ๊ะ" ฉันรีบถอนนมออกจะหน้าน้องบอย หน้าน้องบอยแดงจนถึงหู"อ่ะแหน่.....หน้าแดงเชียว
คิดไรป่ะเนี๊ย.....ไม่เล่นกะเราแหละไปหาอะไรกินข้างล่างดีกว่า"ฉันออกจากห้องไปทั้งที่ใจเต้นตึกๆฉันไม่เคยเห็นหน้าน้องบอยแดงขนาดนั้นหรือนี้จะเป็นนิมิตหมายที่ดีสำหรับฉัน เมื่อลงมาถึงข้างล่างฉันก็เดินเข้าไปในครัวอย่างสบายอารมณ์เ... อ่านทั้งเรื่อง
