ผมชอบทั้งสองคนเลยเอาหมด

ปีกดูมอมแมมเล็กน้อย เธอจูงเด็กหญิงวัยสิบสี่สิบห้ารูปร่างหน้าตาดีดูมอมแมมเหมือนเธอสะพายกระเป๋ามาขายพวงมาลัย ผมถามราคาเท่าไร หญิงวัยกลางคนบอกราคา..ผมถามขายดีมั้ย เธอบอก “ไม่ดีเลยช่วยซื้อที” ผมบอกเธอ “พวงมาลัยไม่รู้จะซื้อไปทำไมอยากซื้ออย่างอื่น” เธอถาม “จะเอาอะไร “ผมแกล้งพูด “จะเอาคนขายพวงมาลัยจะขายไม” เธอตอบทันที “ไอ้บ้าทะลึ่ง” แล้วเธอเดินหนีไปผมก็ขำ ผมถามคนขายอาหารสองคนนี่มาบ่อยไหม เขาบอก พึ่งเห็นสองวันคงมาจากที่อื่น คิดว่าน่าจะมาจับแขกขายของตามชายหาดเขาคิดว่าอย่างนั้นแต่ไม่เห็นได้อะไรมีเด็กมาด้วยใครจะเอาก็แค่เดินขายของ สักพักใหญ่เธอเดินกับมายืนจ่องมองผมๆบอก พวงมาลัยไม่ซื้อ เธอบอก “รู้แต่เมื่อกี่พูดจริงหรือเปล่า” ผมนึกขึ้นได้เกือบลืมบอกเธอไป “พูดจริงสิ” เธอว่า “แพงนะ” ผมเลยพูดไปเล่นๆ “แพงเท่าไรจะซื้อทีเดียวสองคนเลยก็ยังได้” เธอมองหน้าเด็กที่เธอจูงมืออยู่ ผมไม่พูดอะไรเห็นเด็กน่ารักดีเลยเอาสตางค์ส่งให้ไปร้อย เด็กผู้หญิงยกมือไหว้ขอบคุณ เธอบอกต้องการเงิน...ผมนึกแค่พูดเล่นนี่เธอจะเอาจริงผมชักสนใจแต่ไม่แน่ใจ เงินที่เธอเสนอขอดูมากแต่ไม่เยอะสำหรับผมๆแกล้งถาม “เท่านี้เหรอสำหรับคนเดียวหรือสองคน” เธอบอก “สำหรับสองคน” ผมชักเสียวๆยิ้มๆบอก “คุกสินี่ยังเด็กกูซวยแน่”เธอบอกทันที... อ่านทั้งเรื่อง