วันแรกที่ผมมาอยู่ใหม่ๆ..ข้าวของก็ยังมีไม่ค่อยมากครับ…วัน นั้นเวลาประมาณเกือบ 1 ทุ่ม..ผมก็เลยกะว่าจะไปตลาด…ผมเลยเดินออกไปเพื่อเรียกมอเตอร์ไซต์รับจ้าง …ตอนนั้นเหลืออยู่คันเดียว…เป็นวัยรุ่นมั้งครับ..อายุประมาณ 23-25 ได้ครับ…ผมก็เลยเรียกให้เขาพาไปตลาด…พอเขาส่งผมเสร็จ…ผมจ่ายตังค์…แต่เขา กลับถามผมว่า…." ให้ผมรอไหมครับ…เดี๋ยวผมรอไปส่งก็ได้.." ผมก็ขี้เกียจเดินไปหามอไซต์ที่อื่นก็เลยให้เขารอผมซื้อของสักครู่หนึ่ง…วัน นั้นผมซื้อของไม่เยอะเท่าไรครับแต่เป็นของใหญ่นิดหน่อยคือ…โต๊ะญี่ปุ่น..กับ กระทะไฟฟ้า….จากนั้นผมก็เลยให้เขาพาไปส่งที่ห้องพัก…และเขาก็เป็นคนค่อนข้าง มีน้ำใจนะครับ..เขาถือของเข้ามาส่งผมถึงในบ้าน…แล้วผมก็ชวนเขาดื่มน้ำเปิด แอร์และเปิดทีวีให้เขาดูด้วย…เขาเลยบอกว่าขอเขานั่งรับแอร์เย็นๆสักครู่แล้ว ค่อยไปได้ไหม..ผมก็เลยตอบตกลง…
แรกๆ..ผมไม่ได้คิดอะไรมาก่อนเลยนะ ครับ..เพราะว่าผมมัวยุ่งๆกับการซื้อของการขนของ….แต่ไปๆมาๆ..ผมก็เริ่มฉุก คิด…เหมือนกับว่ามีคนอยากผูกสัมพันธ์กับเรา…แล้วทำไมเราถึงไม่คิดอะไรเลย หนอ….จากนั้นผมก็หยุดการเก็บของก่อนแล้วมานั่งดูทีวีกับเขา…เขาเริ่มถามผม ก่อนผมเลยเริ่มบอกเรื่องราวส่วนตัวของผม..ว่าผมเพิ่งย้ายงานมาที่นี่..และมา ถึงที่นี่เป็นวันแรก…คงเริ่มงานวันจันทร์…แล้วผมก็ถามเขาบ้าง…เขาแนะนำตัว เองว่าเขาชื่อ…เอก..เขาบอกว่าเขาทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมที่นิคมฯเดียวกับ ที่ผมจะไปทำ…เขาบอกว่าเขาจบปวส….แล้วทำงานเป็นช่างซ่อมบำรุงในโรงงาน…แล้ว วันไหนเลิกงานแล้วมีเวลาว่างๆเขาก็จะไปขับมอเตอร์ไซต์เพื่อหารายได้เสริมไป ในตัว…ถามไปถามมาเขาบอกว่าเขาพักอยู่กับที่บ้านแถวท้ายซอยที่ผมพักอยู่นี่ เอง….พอผมถามอายุเขาเขบ... อ่านทั้งเรื่อง
