ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

เธอพูดขึ้นว่า “จะเที่ยวไม”ผมยิ้มงงๆว่า “อะไรกันท้องโตอย่างนี้จะไหวเหรอ”เธอพูดตัดบทง่ายๆ “จะเที่ยวก็เที่ยวไม่เที่ยวก็บอกมา”ผมนึกสนุกบอกเธอไป “เอาก็เอา”เธอบอกราคาผมแกล้งต่อรองทั้งที่รู้เป็นราคาปกติ “ท้องอย่างนี้ยังราคานี้อีกเหรอ”เธอมองซ้ายขวาว่า “จะให้เท่าไรฉันไม่รู้ราคา”ผมนึกแปลกบอก “เอาก็เอาไม่ต่อรองก็ได้”ผมไม่คิดจะเที่ยวผู้หญิงเลยคืนนั้นทั้งผมเองก็ไม่เคยหิ้วผู้หญิงลักษณะแบบนี้จะหิ้วก็ไปเอาตามบาร์ไปกับเพื่อนๆ แต่คืนนี้นึกยังไงไม่รู้ผมพาเธอไปที่รถเธอเดินตามผมห่างๆดูท่าทางประหม่าเธอนั่งรถผมลองเอามือจับนมเธอตกใจห่อไหล่ขยับตัวนมเธอตึงมือดี ผมขำๆถามจะ “ไปที่ไหน”เธอกลับบอก “ไม่รู้”ผมงงเพราะรู้พวกเธอจะมีโรงแรมประจำแถวๆนี้ผมถาม “อ้าว!ไม่มีที่ประจำเหรอ” เธอว่า “จะไปไหนก้ไป”ผมนึกแปลกผมก็ไม่รู้จักแถวนี้ด้วยเลยขับรถข้ามมาฝั่งธนฯพอรู้ที่อยู่บ้าง เธอนั่งเงียบตลอดทาง ผมเข้าโรงแรมเธอดูลังเลแต่ก็รีบลงจากรถเข้าห้องนั่งรอที่เตียงจนผมจัดการค่าห้องเสร็จ ผมนั่งข้างเธอเห็นเธอท่าทางตื่นๆดูหวาดๆผมเลยถาม “ไม่เคยมาที่นี่เหรอ”เธอพยักหน้าบอก “ไม่เคยทำแบบนี้ด้วย” ผมผงะถาม “หมายความว่าไม่เคยจับผู้ชายรับแขกแบบนี้หรือไง”เธอก้มหน้า “ใช่นี่ครั้งแรก”ผมเลยถาม “แล้วที่อยู่ในท้องนี่หละ”เธอพูดแบบไม่ค่อยพอใจ“นี่จะมาสัมภาษณ์หรือจะทำอะไรกัน”ผมขำๆบอก “ก็แค่อยากรู้

”เธอแบมือบอก “ขอค่าตัวก่อน” ผมว่า... อ่านทั้งเรื่อง