ผมได้งานที่รายได้ดีจนมีบ้าน เป็นของตัวเอง ทุกอย่างดีไปหมด เสียอย่างเดียว บ้านใหม่ผมอยู่จังหวัดติด ๆ กับบ้านพ่อแม่ผม ในช่วงนั้นผมยังติดต่อกับน้องสาวฝาแฝดทั้งสองอยู่ตลอดเวลาแต่ผมไม่ค่อยได้ คุยกับพ่อแม่หรอกนะ น้องสาวผมขยันเรียนมากและจากรูปที่ส่งให้ผมดู พวกเธอโตขึ้นมากทีเดียว อันที่จริง ถ้ารูปถ่ายไม่โกหกล่ะก็ ทั้งสองคนเรียกได้ว่าสวยหยาดเยิ้มเชียวแหละบ่ายวันนึงผมกลับจากที่ทำงาน ก็ได้รับจดหมายเชิญไปร่วมงานรับปริญญาจากน้องสาวผม ผมยิ้มด้วยความดีใจแล้วส่งจดหมายตอบว่าผมจะไปร่วมงานแน่ ๆ ผมเองก็อยากเจอน้องนิวกับน้องมายด์เหมือนกัน
ในที่สุดวันรับปริญญาก็มา ถึง วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้าใสสว่าง ลมโชยเย็นสบาย แต่พับผ่าซิ ผมกลับเจอปัญหารถติดเป็นตังเม ตอนผมไปถึงที่มหา’ลัย พวกบัณฑิตใหม่ก็อยู่ในห้องโถงเตรียมขึ้นรับปริญญาบัตรกันแล้ว ผมเหลียวมองไปทั่วก็ไม่เห็นพ่อแม่ผมเลย ให้มันได้ยังงี้ซิน่ะ แต่ยังโชคดีที่ผมเอากล้องถ่ายรูปมาด้วยเลยได้ถ่ายรูปน้องสาวผมตอนรับปริญญาบัตรไว้ได้หลายรูปอยู่ จากนั้นผมก็ต้องอดใจรอจนกว่าพิธีจะสิ้นสุด พอพิธีการเสร็จสิ้นลง ผมก็รีบดอดไปหาพวกเธอที่หลังห้องประชุม น้องนิวเห็นผมก่อน เธอวิ่งมาสวมกอดผมแน่นจนผมรู้สึกได้ถึงเต้านมที่เคร่งครัดเบียดบดกับหน้าอก ผม น้องมายด์ก็ตามมาติด ๆ “ไง น้องสาวพี่ วันนี้เราทั้งสองคนสวยที่สุดในงานเลยนะ” ผมทัก พวกเธอยิ้มแก้มแทบปริแล้วขอให้ผมช่วยถ่ายรูปเธอกับเพื่อน ๆ ด้วย ซึ่งผมก็ไม่มีปฏิเสธอยู่แล้ว
พอถ่ายรูปพวกเธอกับเพื่อน ๆ เสร็จ ผมก็เตรียมตัวจะกลับ น้องมายด์ถามว่าผมจะไปไหน “ก็วันนี้เป็นวั... อ่านทั้งเรื่อง