และเวลาพวกเธอเผลอผมก็จะลงมองเห็นกางเกงในทุกที แถมบางคนยังใจถึงใส่กางเกงในตัวจิ๋วที่มันเป็น สายเล็กๆ เข้าไปอยู่ในง่ามก้นอีกด้วย เห็นแล้วท่อนเนื้อผมมันแข็งปั๋งขึ้นมาทันที ผมต้องนั่งข่มใจเก็บอาการเอาไว้ เดี๋ยวพวกเธอรู้ผมก็อายแย่สิครับ บางครั้งทนไม่ไหวเข้าจริงๆ ผมก็ต้องแอบไปเข้าห้องน้ำจัดการซะหนึ่งที เพื่อผ่อนคลายลงบ้าง ในจำนวนสาวๆ ในที่ทำงานผม คนที่ชอบผมจริงจังมีอยู่คนหนึ่ง เธอชื่อ “ฝน” ทำอยู่คนละแผนกกัน ดูเธอจะคอยสนใจผม ตลอด ชวนผมไปกินข้าว ให้ผมไปส่งเธอที่บ้าน เธอจะแอบมองผมตลอด จนผมเองก็เริ่มชอบเธอเข้าแล้วสิครับ ฝนเป็นคนเรียบง่าย สบายๆ เป็นกันเองดี ไม่เหมือนคนอื่นที่เอาแต่แต่งตัวโป๊อวดโชว์ส่วนสัด แบบนี้ผมชอบดูเป็นอาหารตา อย่างเดียวครับ แต่ถ้าจะให้มาเป็นแฟนคงไม่เอา ผมกับฝนเริ่มคบกันอย่างเปิดเผย จนใคร ๆ รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ก็มีบางคนอิจฉาเรา บางคนก็ยินดีด้วย จะมีที่ไม่ค่อยชอบมากหน่อยก็คือผู้จัดการนั่นเองครับ ผู้จัดการจะบอกผมเสมอว่า
ไม่ชอบให้คนที่ทำงานเดียวกันแต่งงานกัน เพราะจะทำให้งานเสียได้ แต่ผมไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกันตรงไหนเลยนี่ครับ งานก็คืองาน ผมแยกแยะออก ไม่ให้มันปะปนกันหรอกครับ ผมและฝนคบกันเป็นแฟนได้หลายเดือน ไปเที่ยวดูหนังฟังเพลง มาไม่รู้กี่ครั้ง ผมไม่เคยเกินเลยเธอสักครั้งเดียว มีอยู่ครั้งหนึ่ง วันนั้นเป็นวันหยุด ฝนชวนผมไปเที่ยวบ้านเพื่อนเธอที่จั... อ่านทั้งเรื่อง
