วันนั้น ทั้งวันเจ๊จ๋ายิ้มและส่งสายตาหวานๆมาให้ผมหลายครั้งจนผมรู้สึกได้แต่ผม พยายามไม่คิดมากครับ! ไม่กล้าคิดเด็ดดอกฟ้าช่วงเย็นถึงค่ำจะมีงานเลี้ยงหลังงานกีฬาประจำปีผมกลับ ไปอาบน้ำที่บ้านพักเตรียมแต่งตัวไปร่วมงานระหว่างนั้นมือถือของผมก็ดังขึ้น ด้วยเสียงของสายทั่วไปพร้อมโชว์เบอร์ที่ไม่คุ้นตาเลยผมรับโทรศัพท์พอได้ยิน เสียงตอบกลับมาผมรู้สึกดีใจและมึนงงไปหมดครับ ... มันเป็นเสียงเจ๊จ๋าบอกให้ผมไปรับเธอที่บ้านพักโรงพยาบาลไปส่งแต่งตัวเตรียม ขึ้นแสดงบนเวทีพร้อมไปงานเลี้ยงด้วยกันผมขับรถไปรับเธอที่บ้านพักโรงพยาบาล เจ๊จ๋าเดินออกมาในชุดไทยดูสวยเรียบร้อยน่ารักมากครับพร้อมถือถุงใส่ชุดไว้ เปลี่ยน 1 ใบผมมองเธอตาค้างเลยเธอถามผมว่าเป็นอะไรพี่ไม่สวยเหรอว่าผมตอบสวยมากครับ แล้วผมก็ไปส่งเธอแต่งตัวที่บ้านพี่คนหนึ่งพวกพี่ๆแซวผมกันใหญ่เลยว่าเฮ้ย "! ไอ้นี่มาทำงานได้ไม่นานเล่นควงดาวโรงพยาบาลออกงานเลยนะมึง" ผมก็ได้ๆแต่ยิ้มผมไปงานพร้อมเจ๊จ๋านั่งโต๊ะเดียวกันพอเจ๊จ๋าแสดงจบก็พากัน เดินไปที่รถของผม 2 คนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเธอบอกให้ผมหันหลังแล้วเธอก็เปลี่ยนเสื้อผ้าในรถมืด ก็มืดแถมได้อยู่กัน 2 ต่อ 2 แล้วเธอยังเปลี่ยนชุดอยู่ข้างหลังผมอีกมันทำให้ไอ้แมวของผมกลายเป็นเสือให... อ่านทั้งเรื่อง