พร้อมกับเงยหน้ามอง ไม่ใช่ใคร ลูกสาวผมเอง
สวัสดีค่าคุณพ่อ เสียงทักทายระงมของสาวทั้งสี่
พ่อเกือบหัวใจวายแน่ะลูก คราวหลังมาให้สุ้มให้เสียงบ้างสิ
... เล่นเอามือจี้เอวพ่อเป็นเด็กๆ ไปได้ ผมตัดพ้อเล็กน้อย
ก็มีนไม่เคยเห็นคุณพ่อเหม่อแบบนี้นี่คะ ...
นึกว่ารู้ตัวแล้วซะอีก ลูกสาวผมว่า พร้อมทำหน้าทะเล้น ครับ
ผมกำลังเหม่อ
อดที่จะคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมาไม่ได้
ไม่แน่ใจว่าตัวเองระแวงเกินไปหรือเปล่า
ผมกำลังรู้สึกว่าสามสาวเพื่อนของน้องมีนมองผมด้วยสายตาแปลก
อมยิ้มน้อยๆ เหมือนกับมีอะไรอยู่ในใจ 'ไม่น่ะ
น้องมีนคงไม่เล่าให้เพื่อนฟังหรอก' ผมคิด
วันนี้รีบไปไหนกันหรือเปล่าลูก ถ้าไม่รีบกลับบ้าน ไป
วันนี้พ่อจะพาไปเลี้ยงข้าว ผมว่า
เสียงเอะอะกรี๊กร๊าดดีใจของสาวดังระงม และ 'สุกี้'
เป็นคำตอบที่ทุกคนต้องการ
ดีค่ะดี เสียงสอดรับของสาวๆ "วันนี้มีเจ้ามือแล้ว"
เสียงปิ๊กคนที่สวยน้อยที่สุดในกลุ่มพูดขึ้น
งั้นไป ขึ้นรถกัน เอาสาขาใกล้ๆ นี่แล้วกันนะ ผมชวน
ระหว่างนั่งกินสุกี้ เสียงฮา เสียงแซวดังเป็นระยะๆ แน่นอน
ผมค่อนข้างคุ้นเคยเป็นอย่างดี เพราะจะว่าไปแล้ว
ทั้งสามสาวก็สนิทสนมกับผมพอสมควร ไปมาหาสู่กับน้องมีนบ่อยๆ
มีบางครั้งที่แซวผมจนหน้าม้าน แต่ผมไม่กล้าแซวกลับ
มันจะแลดูเป็นหมาหยอกไก่เกินไป
คุณพ่อไม่คิดจะหาแม่ใหม่ให้ยัยมีนบ้างเหรอคะ
จูนคนที่พูดน้อยที่สุดเอ่ยถาม
ไม่หรอกลูก อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว พ่อไม่อยากมีปัญหา
อีกอย่างเจ้านี่ไม่ยอมแน่ๆ ผมพูดพร้อมๆ
กับเอามือจับหัวลูกสาวผมเขย่าเบาๆ
เธอถามเหมือนอยากจะเป็นแม่สื่อเลยนะยะยัยจูน
หรืออยากจะมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของชั้นซะเอง ฮึ
น้องมีนตอบโต้
ได้ก็ดีสิยะ คุณพ่อยังดูไม่แก่เลย ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีแบบนี้
ชั้นหลงตายเลย จูนโต้บ้าง
ถ้างั้นเราต้องชิงกันหน่อยแล้วล่ะยัยจูน เมย์พูดบ้าง
ชั้นด้วย ปิ๊กผสมโรงอีกคน
นี่เลย ถ้างั้นพวกเธอต้องเจอลูกเลี้ยงอย่างชั้น
ว่าแล้วก็ทำหน้ายักษ์ล้อเลียนกับเพื่อนๆ
พร้อมกับแสดงท่าทาง ส่วนผม ได้แต่นั่งยิ้มแหยๆ
สลับกับหัวเราะ ไม่กล้าแสดงความเห็น
ทั้งสี่สาวเป็นเพื่อนสนิทกันมาก ไปไหนมาไหน กิน เล่น
เที่ยว ด้วยกันมาตลอด
คุ้นเคยกับผมมาตั้งเริ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัยใหม่ๆ
โดยเฉพาะ 'จูน'
เป็นเพื่อนกับน้องมีนตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมที่โรงเรียนส... อ่านทั้งเรื่อง
