ผมก็จำใจไปรับเพราะจำได้ว่าเคยเจอน้องแหวนเมื่อ2หรือ3ปีก่อน ตอนนั้นเธอดูไม่น่ารักสำหรับผมเอาเสียเลย แต่เมื่อผมไปถึงจุดนัดพบ(เธอต่อรถสองแถวมารอที่ปากทางเข้าหมู่บ้านแล้ว) ผมตะลึงเลยครับ สาวสวยหมวกเอ็กซ์คนนั้นโบกมือเรียกผม พอผมไปใกล้ๆ ถึงจำได้ว่าเป็นน้องแหวนนั้นเอง
“ทำเหมือนเจอผีหลอก”
“ก็แหวนสวยขึ้นนี่” ไม่ใช่แค่สวยหรอกครับ นมเป็นนม ก้นงอนน่าจับอีกต่างหาก เธอใส่กางกางขาสั้นกับเสื้อยืดตัวเล็กเห็นนมดันเสื้อแทบทะลุผมก็ใจไม่ค่อยจะดี
“ไปเรียนที่กรุงเทพฯไม่กี่ปีสวยขึ้นเยอะ” ผมชมจริงๆ แล้วให้เธอซ้อนมอไซค์เข้าบ้าน ...เธอพยายามนั่งห่างผมแต่ผมเรียกให้เธอกระเถิบมาชิดๆ หน่อย โดยอ้างว่ารถมัเสียสมดุลซึ่งน้องแหวนก็ทำตาม ทุกครั้งที่หน้าอกเธอบดเบียดที่หลังของผม ไอ้น้องชายของผมก็สั่นงึกๆ อยากออกรบ
พอมาถึงบ้านผมก็พาแหวนไปไหว้พ่อแม่ผมกับญาติๆ คนอื่นๆ แต่เพราะคนมากันเยอะเรียกว่าเหมารถทัวร์มากันเลยล่ะ แม่ก็เลยให้ผมพาน้องแหวนไปที่ห้องพัก ผมบอกให้เธออาบน้ำพักผ่อนแล้วจะมาเรียกไปกินข้าว ผมพยายามทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแต่ไอ้น้องชายผมซิครับมันไม่ยอม ผมลงมาช่วยงานแม่อีกนิดหน่อยแกล้งๆ จะลืมๆ นมนิ่มๆ ที่ชนหลังผมซะ ผมทำโน้นนี่ไปเรื่อยจนเกือบทุ่มเศษ แม่ก็เดินมาหาผมพร้อมยานวดหลอดหนึ่ง
“น้องแหวนบ่นปวดขาเอาไปให้น้องเค้าหน่อย ดูแลน้องเค้าด้วยเดี๋ยวเค้าจะหาว่าเราดูแลญาติเค้าไม่ดี”
ผมรีบรับคำสั่งจากแม่ (ซึ่งปกติจะอิดออดก่อนเสมอ) แล้วเดินไปที่ชั้นสองของบ้าน ห้องพักของแหวนอยู่ด้านในสุดแต่เสียงเพลงจากในงานเลี้ยงก็ดังมาถึง ผมเคาะประตูเรียกแหวนอยู่2-3นาทีเธอก็ตะโกนตอบมาว่าห้องไม่ได้ล็อก ผมก็เลยเดินเข้าไปแล้วสายตาของผมก็เห็นร่างขาวๆ นอนคว่ำอยู่บนเตียง เธอเปลี่ยนเป็นเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นยิ่งนอนคว่ำยิ่งเห็นชัดว่าก้นเธอเชิดขึ้นท้าทายผม
“แม่ให้เอายานวดมาให้ เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมถามอย่างเจ้าของบ้านที่ดี
“ปวดขา นั่งรถทัว... อ่านทั้งเรื่อง
