น้องจ๋าอายุอ่อนกว่าผมห้าปี ผมไม่เคยรังเกียจน้องจ๋าเลยกลับสงสารน้องจ๋าด้วยซ้ำ เราถือว่าน้องจ๋าเป็นคนในครอบครัวของเรา กิจกรรมทุกอย่างจะมีน้องจ๋าร่วมด้วยเสมอ ตอนผมสอบติดมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ น้องจ๋าไม่อยากให้ผมมากรุงเทพฯ แต่ผมก็กลับไปเยี่ยมบ้านทุกครั้งปิดเทอม ผมสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของน้องจ๋าที่นับวันจะสวยขึ้น สาวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อน้องจ๋าจบมัธยมปลายก็สอบติดมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ เหมือนผม ก็เลยมาอยู่ในความดูแลของผมอยู่กับผมที่คอนโด ผมย้ายโต๊ะทำงานมาไว้ที่รับแขก แล้วจัดเตียงเดี่ยวเล็ก ๆ สำหรับน้องจ๋าไว้ในห้องนอนมีตู้สำหรับใส่เสื้อผ้าของน้องจ๋าอีกใบด้วย ผมจะไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยในตอนเช้า ส่วนตอนเย็นบางวันน้องจ๋าก็จะไปหาผมที่ทำงานเพื่อกลับคอนโดด้วยกัน บางวันเธอก็จะโทรศัพท์มาบอกว่าจะกลับเอง ผมดูแลน้องจ๋าทุกอย่างแม้กระทั่งบรา อันเดอร์แวร์ เสื้อทับ กระโปรงแพททิโค้ท ผมก็จะไปซื้อกับน้องจ๋า หรือบางครั้งผมเห็นชั้นในสวย ๆ ก็จะซื้อมาฝากเธอเป็นประจำ ผมซื้อบรามาให้น้องจ๋าตั้งแต่เธอใส่บราขนาด 70A จนเดี๋ยวนี้เธอใส่บราขนาด 75Bแล้ว น้องจ๋าสาวและอวบขึ้นมาก ความที่เราอยู่กันสองพี่น้อง ไปไหนมาไหนกันสองคนเราก็เลยสนิทกันและผมก็เป็นห่วงเธอมาก ช่วงปิดเทอมปีสอง น้องจ๋าขออนุญาตไปเที่ยวผับกับเพื่อน ๆ ผมไม่ค่อยอยากให้ไป จึงเสนอตัวไปเป็นเพื่อนด้วย น้องจ๋าบอกว่าได้เลยจะได้มีสปอนเซอร์ ผับที่น้องจ๋าและเพื่อน ๆ ไปก็อยู่ย่านดัง
อาร์ซีเอ น้องจ๋าขออนุญาตผมลองดื่มไวน์ ผมเห็นว่าผมมาด้วยก็เลยอนุญาตแต่มีข้อแม้ว่าได้ไม่เกินหนึ่งแก้ว น้องจ๋าดื่มไม่เป็นก็เลยมีอาการมึน ๆ พอได้เวลากลับผมก็ไปส่งเพื่อน ๆ น้องจ๋าตามบ้าน จนเหลือน้องส้ม น้องส้มบอกว่าขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่แล้วว่าจะขอค้างกับน้องจ๋า ผมก็เลยพากลับคอนโด พอถึงคอนโดผมต้องคอยประคองสอง... อ่านทั้งเรื่อง
