ซันลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบตัวเองถูกจับมัดอยู่กับเหล็กดัดหน้าต่างห้องนอนของน้องทราย มือทั้งสองไขว้อยู่ที่ด้านหลัง ผ้าเช็ดตัวยังติดกับตัวเขาอยู่แต่ดูเหมือนใกล้จะหลุดเต็มที ที่ปากเหมือนถูกปิดด้วยเทปกาวทำให้เสียงของเขาดังอู้อี้ๆเท่านั้น เมื่อมองตรงไปข้างหน้าเขาก็พบกับสภาพของน้องสาวที่ไม่ต่างจากเขานัก น้องทรายเธอยังใส่ชุดนอนที่เป็นเสื้อทับลอยเหนือสะดือกับกางเกงขาสั้นแบบมีเชือกรูด ทั้งคู่ยืนอยู่คนละฟากของห้อง โดยมีเตียงที่อยู่กลางห้องกั้นกลาง "เฮ้ย! ห้องนี้มีทีวีด้วยเว้ย!" เสียงชายชราดังมาจากอีกห้องหนึ่ง ตอนนี้ซันรู้แล้วว่าบ้านของเขากำลังโดนปล้น แต่ในสภาพเช่นนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ แม้กระทั่งจะปลอบขวัญน้องสาววัย 12 ของเขาให้คลายอาการหวาดกลัวลงไปได้ เธอยังคงร้องไห้ไม่หยุดภายใต้เทปกาวที่ปิดปากเธออยู่นั้น "อ้าว...ตื่นแล้วเหรอมึง" ชายชรากลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง "บ้านรวยดีนี่ไอ้หนู วันนี้มาคุ้มจริงๆ ฮ่าๆๆ" ชายชราเดินไปคุยไปอย่างสบายอารมณ์ "นี่พ่อ...มาช่วยขนของกันก่อนเหอะ เดี๋ยวใครมาเห็นก็อดแดกกันพอดี" เสียงชายอีกคน... อ่านทั้งเรื่อง