ผมขับรถผ่านก็ยิ้มให้ ผมเองขับรถไปจอดแล้วเดินมาหา “แยม รอนานมั้ย โทษนะ เป็ก
มาช้าไปหน่อย ไปส่งเพื่อนมานะ” พี่แยมยิ้มแก้มปริ “เปล่านิจ๊ะ แยมเพิ่งมาไม่นานนี่เอง”
พี่แยมกระโดดขึ้นมาจากเก้าอี้ แล้วเอามือมาคล้องแขนผม “คิดถึงเป็กจัง” ผมเห็นแล้วยิ่ง
เป็นปลื้มใหญ่ ในจัยก็คิดว่าถ้าพี่แยมรู้ว่าผมไปส่งปอยมาจะเป็นไง เห้อ ๆ ผมเองจะเอาไง
กับชีวิตดีหว่า แต่ก็...ตอนนี้ตูอยู่กับพี่แยมนี่หว่า “ไปไหนกับดีอะแยม ช่วยคิดหน่อย”
พี่แยมทำท่าคิดนิดนึง “ไปดูหนังนะ แยมอยากดูหนัง” พี่แยมทำท่าอ้อนเหมือนเด็กเลย
ยิ่งมองผมยิ่งดูน่ารัก “อือ ไปก็ไป” ผมขับไปตั้งสยามนู้น พี่แกอยากเดินเล่นด้วย เวง
ไกลงะ แต่ก็โอเค เดินยืด สบาย ก็พี่แกเล่นคล้องแขนผมเดินนี่ สายตาชายหนุ่มวัยเดียวกับ
ผมแมร่งมองพี่แยมยังจะแดกเค้าแนะ เวง ผมเองก็ไม่ใส่ใจไรหรอก (เพราะตัวจิงอยู่นี่) 555
แต่ใจหนึ่งก็คิดถ้าตูเอาปอยมาเดินก็คนไม่ต่างกันมากนัก เหอๆ เพียงแต่สวยคนละแบบ
ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่าดูหนังเรื่องอะไร แต่ที่รู้เป็นหนังที่ทำให้พี่แยมกอดผมไว้แน่นไม่
ปล่อยเลยแถมเอาหน้านิ่มๆมาซบไหล่ผมอีก เราดูหนังกันเสร็จ ก็พากันไปกินข้าว ผมชอบ
พี่แยมตรงที่ไม่เอาเปรียบผมเลยแม้แต่นิดเดียว ผมเองก็รู้ว่าผมเป็นผู้ชายมีหน้าที่เลี้ยง แต่พี่
เค้าไม่ยอม เค้าบอกว่า “เงินแยมก็เหมือนเงินเป็กนะ แยมไม่เอาเปรียบเป็กหรอก” ผมได้ยิน
แล้วปลื้มหนักเลย แสด คนก่อนๆที่คบแมร่ง กระเป๋าแทบฉีก ผมเลยเตรียมใจว่าถ้าคบกับ
พี่เค้า แล้วพี่เค้าค่อนข้างจะมีระดับ ตูคงต้องฉีกหนักแน่เลย แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดพี่เค้าออกให้
ผมด้วยซ้ำ ที่แทบไม่ได้ออกเลย เราสองคนเที่ยวเสร็จประมาณ3 ทุ่ม ผมพาพี่แยมมาส่งที่
คอนโด “เป็กขึ้นไปส่งแยมนะ” พี่แยมทำตาแป๋วใส่ผม “แล้วทำไมจะไปส่งไม่ได้ละ แต่
..อืม เปล่ามะมีไร” เอ้ ตกลงอะไรหว่าที่พี่เค้าแต่ แถมยิ้มอีก แต่ช่างเหอะ วันผมจะ...พี่เค้าซะ
หน่อยไหนๆ ก็พลาดกะปอยแย้วนี่หว่า อิอิ ผมเดินจูงมือพี่แยมไปถึงห้อง พอไปถึงก็ทิ้งตัว
ลงนอนที่โซฟา พี่แยมเข้าไปเปลี่ยนชุด ผมก็นอนคิดไรเพลินๆ แต่พอพี่เค้าออกมานี่ดิ ผมแทบ
ไม่อยากคิดเรื่องอื่นละ พี่แกเล่นใส่สายเดี่ยว สีขาว พระเจ้าเจี๊ยว...มันส์เยี่ยวได้ คว้านลึกเลย
ครับช่วงคอเสื้อ ผมเห็นเต้าพี่เค้าขาวจั๊ว (น้องห... อ่านทั้งเรื่อง
