เรื่องของเรื่องคือว่าวันนั้นผมต้องไปส่งเพื่อนผู้หญิงที่บ้านแถวชานเมืองอ่ะครับ ระหว่างทาง เราขับรถมอไซร์ผ่านพม่าสองคน คงพึ่งกลับจาดกทำงานมั้งครับ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนส่งเพื่อนเสร็จผมก็ย้อนกลับมาทางเดิม ผมก็ยังเห็นพม่าสองคนนั้นเดินไกลจากจุดเดิมไม่มากนัก ด้วยความไม่สนใจผมก็ขัวรถของผมไปเรื่อย จนสวนทางกับสองหนุ่มนั้น “พี่ๆ” หนึ่งในสองเรียกผม ผมงงเหมือนกัน มันเรียก***ทำไมว่ะ
หนุ่มสองคนนั้นจึงเดินกลับมาทางผม “พี่ทำกระเป๋าตังค์ตก” นี่คือความหมายที่ผมจับความได้จากภาษาไทยกระท่อนกระแท่นของเขา ผมขอบคุณเขาเป็นภาษาพม่า (ลืมบอกไปผมพูดพม่าเป็นครับ) เราคุยกันต่ออีกซักพัก ก็เลยรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกันพึ่งกลับจากทำงานก่อสร้างในตัวอำเภอ บ้านอยู่ปลายคันนาโน้นแน่ะ ระหว่างนี้ผมได้มองเขาอย่างเต็มที่ คนแรกที่ชื่อนายว่านนั้นอายุคงประมาณยี่สิบสาม ผิวค่อนข้างขาว ตัวล่ำ กล้ามแกร่ง หน้าตาหล่อเหล่าเลยทีเดียว เขาใส่เสื่อกล้ามเก่าๆ กับกางเกงขาสั้นที่ดูสั้นมากๆ เห็นก้อนก้นกลมสวยมาก
ส่วนอีกคนนั้นนั้นชื่อหน่อง อายุประมาณยี่สิบต้นๆ รูปร่างบาง ผิวเนียน ตัวสูงแลดูแกร่ง แก้มใส ถึงแม้ว่าผิวคล้ำ แต่ก็ดูดี แต่ส่วนที่ผมชอบมากที่สุดก็คือริมฝีปากครับแดงน่าจูบจริงๆ เขาใส่เสื้อผ้าเก่าๆ เหมือนว่าน แต่ใส่กางเกงขาสั้นมากๆ ครับ อารมณ์ผมขึ้นทันที ความตั้งใจว่าจะไม่เอาพม่าทำเมียหมดไปในทันตา ผมค่อยๆ ใช่มายาชวนเขาไปเลี้ยงขอบคุณแต่เขาไม่ยอมไปครับ ชวนยังไงก็ไม่ไป ผมเลยตกลงว่าให้เขารอนี่ก่อนเดี๋ยวไปซื้อเบียร์มาเลี้ยงที่บ้านเขาดีกว่า ผมฝากรถไว้บ้านเพื่อนครับ แล้วเดินมาหาเขาบอกให้พาไปบ้านหน่อย เขาคงอายมั่งครับไม่ยอมพาไป ผมบอกงั้นก็กินมันตรงนี้แหละนะ เขาก็โอเค เบียร์ในมือของเราสามคนหมดไปอย่างรวดเร็ว
คนชื่อหน่องชักเริ่มหน้าแดงคอคงอ่อน ผมจึงอาสาผยุงหน่องเขาไปส่งบ้านเพราะว่านายว่านต้องแบกสัมพาระไปด้วย ... อ่านทั้งเรื่อง
