แต่พอนานเข้าทุกครั้งที่ผมเงยหน้ามองออกหน้าร้านผมจะเห็นสายตาเขามองมาที่ผมตลอด แต่ในใจก็คิดว่าที่ต่างจังหวัดก็ไม่น่ามีแบบนี้( คือแบบที่เราเป็นหน่ะครับ ) ที่สำคัญเขาคนนั้นก็ดูผู้ชายมาก สูง ขาว ตัวใหญ่ จนทำให้ผมไม่คิดอะไรขนาดนั้น เผอิญวันนั้นลูกค้าน้อย เขาจึงเชิญผมมาดื่มด้วยกันเพราะจะได้เป็นเพื่อนคุย เขาแนะนำตัวว่าชื่อ ตั้ม เป็นอาจารย์สอนอยู่ รร อาชีวะ ไกล้ๆที่ร้านผม ส่วนอีกคนชื่อพี่ใหญ่ เป็นเพื่อนอาจารย์เหมือนกัน ผมก็แนะนำตัวตามปกติไม่มีอะไรมากแต่ตอนที่ผมกำลังแนะนำตัวนี่แหละที่ พี่ตั้มมองผมจนผมอาย เรานั่งดื่มกันสักพักพี่ใหญ่มีอาการเมาเกินที่กลับบ้านได้ ร้านผมก็กำลังจะปิด พี่ตั้มบอกให้ผมเช็คบิลแล้ว รบกวนไปส่งพี่ใหญ่ที่บ้านกับเขาหน่อย ผมก็ปฏิเสธใครไม่เป็นทั้งที่จริงผมก็ยังไม่ได้สนิทอะไรมาก แต่ทำไงได้ก็ลูกค้าของเรา ผมจึงให้น้องที่ร้านปิด... อ่านทั้งเรื่อง