ผู้หญิงที่พร้อมจะทำให้เราได้ทุกอย่างรักเราทุ่มเทเพื่อที่จะเห็นเรามีความสุขไม่เคยทอดทิ้งเราผู้หญิงคนนั้นคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่ของเราผมขอแนะนำตัวผมชื่อเอตอนนี้อายุ15ปีแม่ผมชื่อสาอายุ45
ปีผมจะเรียกว่าแม่สาติดปากมาตั้งแต่เล็กๆแล้วผมจะสนิทผูกพันธ์กับแม่สามากเพราะพ่อต้องขับรถไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆตั้งแต่ผมตัวเล็กๆอยู่เลยผมจึงต้องอยู่กับแม่สาตลอดแม่สารักและตามใจผมมาก
ส่วนพ่อนั้นเสียตั้งแต่ผมอายุได้8ขวบด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนพ่อขับรถไปทำงานต่างจังหวัดอุบัติเหตุครั้งนั้นมันทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปมันคงเป็นวิบากกรรมที่ผมต้องชดใช้ตอนนั้นท่านได้พาผมไปด้วย
เพราะการรบเร้าของผมคิดอยากจะไปเที่ยวมากกว่าตอนแรกพ่อไม่ยอมให้ไปผมร้องไห้ไม่ยอมท่าเดียวแม่สาสงสารผมเอ่ยปาก พ่อต้องยอมให้ไปกลัวหรือเกรงใจก็ไม่รู้การไปครั้งนี้ทำให้ผมได้อยู่กับพ่อ
เป็นครั้งสุดท้ายผมกับพ่อเกิดอุบัติเหตุรถสิบล้อตัดหน้าชนเข้าท้ายเต็มๆที่ผมโชคดีรอดมาได้เพราะพ่อหักหลบตรงที่ผมนั้งไม่โดนท้ายสิบล้อแต่พ่อโชคร้ายไม่พ้นโดนเต็มที่แต่ผมโดนแผงคอลโซนด้านหน้า
เบียดเข้ามาบดข้อเท้า2ข้างตรงเอ็นร้อยหวายทำให้ต้องตัดทิ้งแม่สาเสียใจมากเมื่อรู้ข่าว ผมเห็นแม่สาร้องไห้แล้วก็สงสารเเม่สาบอกว่ายังดีที่ลูกไม่จากไปอีกคนหนึ่งแม่คงอยู่ไม่ได้ตั้งแต่วันนั้นจนถึงเดียวนี้
แม่สาจะรู้สึกผิดมากที่พูดกับพ่อให้ผมไปเมื่อตอนนั้นผมนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลตั้งนานแม่จัดงานศพพ่อและขายบ้านที่กรุงเทพย้ายไปซื้อตึกแถวเล็กๆที่นนทบุรีข้างล่างแม่เปิดเป็นร้านเสริมสวยส่วนผม
แรกๆรับไม่ได้ที่ต้องมานั้งรถเข็นแถมยังคงต้องนั้งไปตลอดชีวิตอีกแต่แม่สาก็คอยให้กำลังใจปลอบผมตลอดผมอยู่กับแม่สาที่นนทบุรีตั้งแต่อายุเกือบ9ขวบไม่ได้ไปโรงเรียนอยู่กับบ้าน ผมรู้สึกอายไม่อยาก
ไปอีกอย่างมันก็ลำบากต้องขึ้นรถลงรถอีกแม่สาเปิดร้านเสริมสวยก็พอมีลูกค้ามาใช้บริการเพราะแม่สาเป็นคนพูดจาดีตึกเเถว2ชั้นนี้แม่สาจะนอนข้างบนส่วนผมนอนด้านล่างจะสะดวกในการใช้รถเข็นไม่
ต้องขึ้นลงแม่สาจะช่วยดูแลผมทุกอย่างการเข้าห้องน้ำถ่ายหนักถ่ายเบาแม่สาจะช่วยผมพอแม่สาปิดร้านเสร็จจะดูแลพาไปอาบน้ำโดนเข็นรถเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็ถอดเสื้อถอดกางเกงให้ผมอุ้มผมไปนั้ง
เก้าอี้ตัวเล็กแบบที่เขาไว้นั้งซักผ้าลาดน้ำถูสบู่ที่หน้า คอ หน้าอกไล่ลงมาที่กระจู๋ ผมยังเด็กก็ไม่คิดอะไรอยู่แล้วถูที่น่องลงมาที่หน้าแ... อ่านทั้งเรื่อง