ทำงานกะกลางคืนผมยังถามแกเลยว่าแล้วน้อยไม่อยู่บ้านหรือไงพี่แกก็บอกว่าพรุ่งนี้น้อยเมียแกไม่อยู่จะไปเยี่ยมพ่อของเธอที่ไม่สบายอยู่ที่ต่างจังหวัดต้องค้างคืนผมเลยรับปากพี่เขาว่าจะคอยดูแลบ้านให้เพราะว่าพรุ่งนี้ผมต้องเข้ากะกลางคืนเหมือนกันพักใหญ่น้อยก็กลับมาจากขายของผมกินเหล้ากับพี่บุญจนถึงทุ่มกว่าๆเห็นจะได้ผมก็ขอตัวกลับบ้านพอวันนี้ผมมาถึงที่โรงงานก็เข้ากะหกโมงเย็นมันยังไม่มืดเลยครับผมมองไปที่บ้านของพี่บุญเห็นแกยังเดินอยู่บนบ้านแสดงว่าแกยังไม่ได้ไปทำงานผมจึงเดินดูไปรอบๆโรงงานสักครู่พี่บุญก็โผล่หน้าออกมาแล้วก็สั่งกับผมอีกว่าให้ช่วยดูบ้านให้แกด้วยแล้วก็ปิดประตูเดินลงบันไดไปทำงานผมก็เดินตรวจรอบๆโรงงานแล้วก็เดินไปคุยกับคนงานที่ทำงานกะกลางคืนอีกเวลาผ่านไปนานเหมือนกันผมมองดูเวลาตอนนั้นมันประมาณ3ทุ่มกว่าผมก็หันไปดูที่บ้านของพี่บุญอีกครั้งเห็นว่าในบ้านมีไฟสว่างอยู่ผมนึกแปลกใจหรือว่าพี่บุญกลับมาจากทำงานแล้วเป็นไปไม่ได้พี่บุญทำงาน
กะกลางคืนกว่าจะออกจากกะก็ต้องเช้าของวันใหม่หรือว่าเป็นน้อยแต่เธอไปเยี่ยมพ่อที่ต่างจังหวัดต้องค้างคืนหรือว่าจะเป็นหัวขโมยตอนนั้นผมคิดไปต่างๆนานาผมก็ไม่รอช้ารีบเดินตรงไปที่บ้านของพี่บุญทันทีแต่ก่อนจะถึงบ้านพี่บุญผมค่อยๆย่องไปอย่างช้าๆกะว่าจะขอดูหน้าเจ้าหัวขโมยให้เห็นจะจะตาสักหน่อยบ้านของพี่บุญไม่มีห้องหรอกครับเป็นบ้านโล่งๆมีเพียงเตียงนอนกับตู้เสื้อผ้าและของใช้ต่างๆเท่านั้นผมค่อยๆย่องเข้าไปที่ข้างฝาที่มีรอยแตกแสงไฟลอดออกมาผมแนบสายตามองเข้าไปในบ้านกวาดสายตาไ... อ่านทั้งเรื่อง
