ไหน ต่างพากันพูดจาหยอกเย้าสองแง่สองง่ามกับพี่อ่อน ทำให้เธอโกรธมากถึงกับยื่นคำขาดกับผม "ถ้าโก้ไม่ เลิกคบพวกนั้น พี่จะไปฟ้องคุณอาคุณน้าจริงๆ" "โธ่พี่อ่อนครับ เพื่อนผมมันก็พูดไปอย่างนั้นเอง" "ไม่รู้ พี่จะฟ้องจริงๆ ด้วย" พี่อ่อนยืนยันหน้าตาจริงจัง แต่ผมก็ไม่ยอมหรอก ถ้าขืนพวกนั้นรู้เขาคงหัวเราะเยาะผมตาย ดังนั้นพี่อ่อนก็ไปฟ้องคุณพ่อ คุณแม่ผม ทำให้ผมถูกตัดเงินค่าขนมครึ่งหนึ่ง แถมรถยนต์ที่ขับก็ถูกริบด้วย ทำให้ผมเสียใจมาก ผมเอาเรื่องนี้ไปบอก พรรคพวก พี่เชิดซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เปรียบเสมือนหัวหน้ากลุ่มกลายๆ บอกให้ผมเอายาไปมอมให้พี่อ่อนนอนหลับ และถ่ายรูป เปลือยของพี่อ่อนเอาไว้ขู่ทีหลัง จะได้ไม่กล้าปากโป้งอีก ซึ่งตอนนั้นผมกำลังโกรธพี่อ่อนเป็นอย่างมาก และต้องการจะแก้แค้น พี่อ่อน จึงทำให้ผมเห็นดีเห็นงามไปด้วย ผมคอยเวลาจนได้จังหวะที่คุณพ่อคุณแม่ของผม ต้องไปทำธุระที่ต่างประเทศราวๆ อาทิตย์หนึ่ง ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สงกรานต์ ผมก็เลยทำเป็นใจดีอนุญาตให้พวกคนใช้กลับไปบ้านหมด เมื่อพี่อ่อน มาสอนหนังสือผมตามปกติ ในบ้านหลังใหญ่ของผมจึงมีเพียงพี่อ่อนอยู่ตามลำพังกั... อ่านทั้งเรื่อง