ฮา ฮา ขำ ๆ ตามประสาเด็ก อยากรู้อยากเห็น ถามซอกแซ่กนั่นนี่ไปเรื่อย ผมก็หลอกมั่ง จริงมั่งไปตามเรื่อง
เด็กมันไม่รู้หรอกครับ ตะล่อมมันนานเป็นชาติ กว่ามันจะยอมออกมาเจอ ถ้าหน้าตาดีผมจะพามันไปอัดตูดซะหน่อย ถ้าหน้าตาไม่ดีผมก็คิดว่าจะปล่อยมันไป ผมคิดแบบนี้จริง ๆ เบื่อแล้วเรื่องรักแท้หายากครับในหมู่เกย์อย่างผม ยิ่งผมเป็นเกย์คิงรูปหล่อกล้ามโตแบบนี้ ผมยิ่งไม่อยากสนใจอะไรมาก เอา เอา กันให้น้ำแตกซะก็พอ
แก้เงี่ยน แต่พอมาเจอเต้นี่แหละครับ ผมยอมรับเลย ว่าหลงจริง ๆ คนนี้ หลงหัวปักหัวปำเลย อย่างไม่น่าเชื่อ
ครั้งแรกที่เจอคือนัดกันว่า ผมจะมาเที่ยว หาข้าวกินข้างนอก จะมาด้วยกันมั้ย แล้วไอ้เต้นี่มันอารมณ์ไหนไม่รู้ครับ ขนาดเบอร์โทรยังไม่ให้ แต่วันนี้ผีเข้ามั้งครับ มันบอกมันจะออกมาหา จะยืนรอหน้าตู้โทรศัพท์แล้วกัน
มันบอกว่ามันใส่ชุดนักศึกษา ผมก็เออ ออ ไปเรื่อย ขอไปดูหน้าก่อนแล้วกัน ถ้าหน้าตาน่าเอา ก็ว่าจะเอา
ถ้าไม่น่าเอาผมก็แกล้งบอกว่าหาไม่เจอ เพราะว่ามันไม่มีเบอร์ผมนี่ครับ ผมก็ไม่มีเบอร์มันด้วย
ผมขับรถไปและเดินลงไปหา ตู้โทรศัพท์มีเป็นสิบ ผมจะรู้ได้ไงว่าไอ้เต้คนไหน ผมก็เดิน ๆ หาไปงั้น แล้วเหมือนกับโชคชะตาเล่นตลกนะ มีเด็กผู้ชาย หน้าตาน่ารัก อย่างกับดาราญี่ปุ่น มาถามผมว่า
“พี่ใช่...พี่แทนหรือเปล่า” เท่านั้นแหละผมยืนเอ๋อเลยครับ ไอ้เต้มันน่ารักมาก น่ารักโคตร เลยครับ
ผมยังสงสัยเลย มันน่ารักขนาดนี้ ทำไมมันไม่ให้เบอร์โทร ไม่ให้รูปผมดู ปกตินะผมคิดว่าพวกไม่แจกรูปเนี่ยขี้เหร่ทุกคน แล้วผมก็ไม่เชื่อเรื่องรักในอินเตอร์เน็ตด้วย แต่เจอไอ้เต้นี่ความรู้สึกแรกเลย คืออยากเอา ยังไงก็จะเอาให้ได้เลยคอยดู
ผมพาไอ้เต้ไปกินข้าว ร้านที่ไปประจำ มันน่าเบื่อเหมือนในเอ็มแหละครับ ดูเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูด แต่เรื่องนั้นผมไม่สนหรอกครับ ผมสนตูดมันอย่างเดียว นาน ๆ ทีฟัดตูดเด็กบ้างท่าจะมันส์พิลึก
กินข้าวเสร็จผมพาไอ้เต้กลับคอนโดผมด้วยครับ มันคงรู้ว่าจะพาไปทำอะไร แต่มันเงียบครับ มันให้ผมพาขึ้นห้องเฉยเลย ผ... อ่านทั้งเรื่อง