ว

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ไม่เหมือนอาทิตย์ไหน ๆ ผมตื่นขึ้นพร้อมกับความกังวลเล็ก ๆ นี่ผมต้องบอกเรื่องทุกอย่างกับคุณพ่อจริง ๆ เหรอ แล้วมันจะเป็นอย่างที่พี่พิมบอกรึเปล่า มันจะง่ายเหมือนในความฝันไม๊

นะ ผมเดินเหม่อออกจากห้องคุ่นคิดไปตามทาง

"อ้าวกล้า เป็นอะไรเดินเหม่อเชียว คิดถึงเรื่องนั้นเหรอ"

"ครับพี่พิม พ่อจะไม่ว่าผมจริง ๆ นะ"

"เชื่อพี่สาวคนนี้เถอะ ยังไงกล้าก็ผัวพี่เหมือนกัน พี่ไม่หลอกเธอหรอกน่า" เธอกระซิบเสียงกระเส่าจนผมขนลุกไปเหมือนกันเมื่อได้ยิน พอเราเดินถึงบันใดมองลงไปก็เห็นพ่อในชุดสูทกำลังจะเดินออกจาก

บ้านพร้อมแม่นก ผมก็งง ๆ เพราะวันอาทิตย์พ่อไม่มีทำงาน

"พ่อครับรอเดี๋ยวอย่าพึ่งไป ผมมีเรื่องจะคุยด้วยครับ" ผมตะโกนรีบวิ่งลงไป เมื่อประจันหน้ากัน แม่นกดูเหมือนไม่สนใจผม แต่ผมนี่สิคิดถึงความฝันขึ้นมาอีก แต่ยังไม่ทันได้อ้าปาก

"เอาไว้ตอนเย็นนะ พ่อมีประชุม สำคัญมาก เอ้า... ทรง เอารถออกเร็ว" ฟังน้ำเสียงพ่อสั่งน้าทรงคนขับรถดูเหมือนท่านจะรีบมาก ผมยืนมองจนรถแล่นผ่านประตูรั้วไปด้วยความรู้สึกแปลก ๆ แต่ไม่รู้ว่ามันคือ

อะไร

"อุ้ย!!!"

"ยืนเหม่ออีกแล้ว เป็นไง" แค่พี่พิมแตะผมเบา ๆ กลับทำใ...


อ่านเรื่องสั้นทั้งหมด ดูหนัง. ฟังเรื่องสั้น. คลิกที่นี่