พร้อมกันเลย เขาทั้งสองคนเป็นผัวเมียกันค่ะ อายุประมาณ 20 กว่าๆ ทั้งสองคนถูกออกจากงานเพราะพิษเศรษฐกิจค่ะ พอรู้อย่างนั้นมันก็อดสงสารไม่ได้ ก็เลยรับเอาไว้ หน้าตาเขาทั้งเป็นคนซื่อๆ มาจากต่างจังหวัด หลังจากที่รับเอาไว้แล้ว เขาก็บอกว่าเขามาจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานได้สองปีก็ถูกให้ออก ตอนนี้ค่าเช่าบ้านก็ยังไม่มีให้เขาเลย ฉันฟังแล้วอดสงสารไม่ได้ รีบให้เงินค่าช่าบ้านกับเขาแล้วให้เขาขนของออกมาอยู่ด้วยกันที่ร้านเลย เพราะทุกวันนี้ตึกสี่ชั้นมีฉันอยู่แค่คนเดียว มีเพื่อนมาอยู่ด้วยมันก็เบาใจมากเลยค่ะ ฉันให้เขานอนที่ชั้นสอง ส่วนฉันอยู่ชั้นสาม ฉันบอกสองคนผัวเมียว่าเราจะอยู่กันอย่างพี่น้อง เพราะฉันเองก็ตัวคนเดียว พ่อกับแม่นั้นอยู่อย่างมีความสุขสบายกับพี่สาวฉัน เขาทั้งสองแทบจะกราบเท้าฉันเลยค่ะ เขาพูดย้ำว่าจะให้เขาทำอะไรให้นั้นเขาทำทั้งนั้น เพราะฉันมีพระคุณมากสำหรับเขาทั้งสอง เพราะเขาเองก็ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนเหมือนกัน ตอนแรกที่รับเขาสองคนผัวเมียมาอยู่ด้วยนั้น ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ แต่พอเขาอยู่กับฉันได้เดือนกว่าเท่านั้น ฉันก็เริ่มคิดมาก ไม่ใช่เรื่องงานหรอกค่ะ ... อ่านทั้งเรื่อง