มาวันนี้ฉันเลิกกับต้นแล้วแต่ความรู้สึกต้องการเรื่องอย่างนั้นก็ยังมีอยู่ ทั้งที่บอยก็ให้ฉันได้แต่ฉันรู้สึกว่ามันไม่เหมือนกัน ความสุขที่ได้มันช่างแตกต่างกัน และคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ฉันฝันซ้ำไปซ้ำมาทั้งๆที่บอยยังนอนข้างฉันทุกคืน มันเริ่มจากความเสน่ห์หาความรักที่ฉันมีต่อต้น
"แนน ขอต้นนอนด้วยคนนะ ต้นเหงาจัง" ต้นพูดกับฉันอย่างเคย จนทำให้ฉันปฎิเสธคำพูดประโยคนั้นไม่ได้
"ต้น ต้นรักแนนไหมค่ะ "เป็นคำถามที่ฉันหมั่นคอยถามต้นอยู่ตลอด
"ต้นรักแนนมากที่สุดเลย เราคบกันมาตั้ง 7 ปีแล้วนะแนน แนนยังไม่เชื่อใจต้นอีกหรือจ๊ะ"
"แนน กลัว กลัวว่าต้นจะทิ้งแนนไปซักวัน "ฉันพูดทำนองเหมือนรู้ว่าอนาคตข้างหน้าอะไรมันจะเกิดขึ้น
"แนนเป็นเมียต้นแล้วนะ ต้นจะรับผิดชอบกับการกระทำของต้นทั้งหมด แนนไม่เชื่อต้นหรือ" คำพูดของต้นทุกคำ เค้าไม่เคยโกหกฉันเลยสักครั้ง และครั้งนี้ฉันก็เชื่อเค้า มือของต้นโอบมาจากด้านหลัง และกอดฉันไว้ ความอบอุ่นที่ฉันสัมผัสได้จากผู้ชายคนนี้ทำไมมันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน
"ต้น ต้นจะทำอะไรหนะ" หน้าของเค้าเริ่มมาซุกอยู่ที่ซอกคอของฉัน ลมหายใจอุ่นๆที่ฉันสัมผัสได้มันช่างชวนให้ความรู้สึกเตลิดไปไกล ริมฝีปากที่หนาบัดนี้มันขบอยู่ตรงติ่งหู และลิ้นที่ซากนิดๆตอนนี้มันเล่นอยู่ตรงใบหูของฉัน
"ต้น ต้น อ้า อ้า.... อย่าหน่า ขนลุกหมดแล้วนะ" ฉันพูดไปแต่ความรู้สึกกลับตรงกันข้ามกับคำพูดที่ออกจากปาก
"แนนครับ วันนี้ขอต้นนะ ต้นอยากกินแนนให้ทั่วตัวเลย หิวจัง"
"หิวอะไรค่ะ เมื่อกี้ก็ทานข้าวแล้วนี่" ถามอย่างเด็กไร้เดียงสา แต่ใจนี่เต้นโครมครามรอคอยเวลาที่จะถึงในอีกไม่กี่นาที
"หิวนมครับ หิวมากด้วย"
มือของต้นอ้อมมาจับที่ยอดปทุมถันที่ตอนนี้มันชูชี้ต่อสู้กับนิ้วอันเรียวงามของชายที่อยู่เคียงข้าง
"อ้า อ้า อย่าค่ะ แนนขนลุกนะ"
พร้อมกันนั้นร่างของเค้าก็พาฉันไปยังเตียง ที่ซึ่งฉันเคยมีความสุขมาก่อนทั้งเค้าและบอย
ลิ้นของเค้าทำงานอย่าพิถีพิถัน จมูกโด่งๆ สัมผัสกับเนื้อนิ่มนิ่มต้งแต่ซอกคอจนกระทั้งถึงปกเสื้อ และไล่ลงมายังกระดุมเม็ดแรก ซักพัก มืออันใหญ่และนิ้วที่ฉันชอบมากที่สุดเริ่มทำหน้าที่ของมัน กระดุ... อ่านทั้งเรื่อง
