ถึงแล้ว

ในห้างสรรพสินค้าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น Forum หรือว่า Sokos ก็ดูเหมือนไม่มีอะไรน่าสนใจ จะแวะเข้าห้องน้ำก็ดูว่าคนเบาบาง ค่าเข้าตั้ง 1 โคลน (39 บาท) ผมตัดสินใจเดินออกจากห้างไปเดินแถวสถานนรถไฟ ฝ่าอากาศที่หนาวจับใจ เข้าไปหาความอบอุ่นในสถานีรถไฟที่ด้านหน้าแฝงไปด้วยจิตกรรมที่มีฝีมือ สิ่งแรกที่ผมเดินหาคือห้องน้ำเพราะอากาศหนาวๆอย่างนี้ผมต้องปัสสาวะบ้าง มือก็ควานหาเหรียญ 1 โคลนที่พอมีติดกระเป๋าส่งให้คุณป้าที่ทำหน้าที่เก็บตังค์หน้าห้องน้ำ

ห้องน้ำของเขาสะอาดมาก มิดชิด แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีคนจะเข้า ผมจัดการปลดทุกข์เสร็จก็มาสำรวจแต่ละห้องส้วมที่มีอยู่เพียวสี่ห้อง มีห้องหนึ่งส่งสัยจะโดนสว่านเจาะเพราะเป็นรูแบบจงใจมากไม่ใหณ่แต่ก็พอจะดูได้ ผมออกไปล้างมือหลังจากทำธุระรอบสองเสร็จผมก็เจอชายวัยกลางคนๆหนึ่ง รูปร่างท้วมๆหัวเถิก ใส่แว่น เสื้อเชิตสีเหลืองแล้วเสื้อคลุมสีน้ำตาลเข้มเดินผ่านเข้าไปในห้องน้ำที่มีรอยเจา

ะผมไม่เห็นเขาเต็มตาเพราะดูจากกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนตรงอ่างล้างหน้า

ผมรอสักครู่ เพราะมีคนอื่นเข้ามา แต่พอได้ทีผมก็เข้าห้องข้างๆ ดูสิว่าจะมีอะไร ผมลองก้มดูที่รอยเจาะที่เผ่าพื้นเมืองที่นี้อาจจะมาเจาะไว้ก่อนเพื่ออำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยวอย่างผมเป็นแน่ ผมเห็นเขากำลังสลัดท่อนเนื้ออยู่แว่บๆ จากนั้นก็เห็นแต่เสื้อ ผมมองดูเงาที่ไฟส่องมา เห็นเป็นเงาที่กำลังกระตุกอะไรสักอย่าง ๆ ผมแกล้งทำตามบ้างเพื่อให้เงาของผมลาดลงพื้น ผมเห็นเขาหยุด ผมก็เลยลองก้มดูอีกทีคราวนี้ผมเห็นเขาเอามือมาสาวท่อนเนื้ออวบๆ ของเขาให้ดู ผมว่าทำอย่างนี้ไม่มันแน่ ไหนๆ ก็ไหนๆ เราก็รู้ว่าทั่งคู่ต้องการอะไร ผมก็เลยออกมาเคาะประตู้เบาๆ สักครู่เขาก็ออกมา เราไม่พูดกันเพียงแต่ชี้ให้เขาไปที่ห้องน้ำห้องสุดท้าย เขาแบกเป้เดินเข้าไปอย่างว่าง่าย

ตอนนี้ผมเห็นเต็มตัว และชอบเพราะดูเป็นคนผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เขาตัวใหญ่กว่าผม ผมและขนสีน้ำตาลอ่อน ผมจัดการควักของเขาออกมา ทันทีที่เห็นถึงกับตะลึงในความอลังการของท่อ... อ่านทั้งเรื่อง