ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ .... เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ผมตื่นนอนอย่างงัวเงีย วันนี้ผมเปิดเทอมวันแรก หลังจากปิดเทอมภาคที่สอง เทอมนี้ผมมีวิชาเรียนค่อนข้างยากด้วย รุ่นพี่บอกว่า ดีไม่ดีจะไม่ผ่านหลายวิชา ถ้าไม่ตั้งใจเรียน เทอมนี้มีวิชาแม๊ทขั้นสูง วิทยาศาสตร์ขั้นสูง ภาษาอังกฤษขั้นสูง มีแต่พวกขั้นสูงทั้งนั้นเลย แต่ตอนนี้ผมต้องรีบไปอาบน้ำ ก่อนที่แม่จะมาปลุก เพราะถ้าแม่ปลุกผมต้องโดนบ่นอีกหลายยก แม่ผมเป็นอาจารย์สอนวิชาภาษาอังกฤษขั้นสูง อยู่มหาลัยเดียวกับที่ผมเรียนอยู่ ผมไม่อยากเป็นนักเรียนของแม่อีก เพราะอยู่ที่บ้าน ผมก็เป็นนักเรียนของแม่อยู่ทุกวันอยู่แล้ว ที่จริงแม่ผมเป็นคนที่น่าทึ่งมาก น่าทึ่งยังไงหน่ะเหรอ ก็แม่เพิ่งจะย่างสี่สิบเท่านั้นเอง แต่แม่ดูไม่เหมือนคนอายุสี่สิบเลย น่าจะซักสามสิบมากกว่า แม่แต่งงานกับพ่อตอนแม่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปีดีเลย หลังจากแม่แต่งงาน แม่ก็มีผม และแม่ใช้เวลาเวลาว่าง ลงเรียนที่มหาลัยเปิดแห่งหนึ่ง จนจบปริญญาตรี สาขาศิลปศาสตร์
แล้วก็เรียนต่อโทที่เดียวกันอีกและจบในเวลาสามปี เอาเป็นว่าแม่ผมเก่ง จบโทอายุยังไม่ถึงสามสิบ แล้วแม่ก็สมัครมาเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่มหาลัยแห่งนี้ แล้วก็สอนวิชาภาษาอังกฤษตั้งแต่เริ่มทำงานเลย แม่ผมเป็นคนตั้งใจทำงาน รับสอนตามสถาบันติวเตอร์ชั้นนำด้วย ผมอายุสิบเก้าปี เรียนอยู่ชั้นปีหนึ่ง เทอมนี้เป็นเทอมที่สองแล้ว เส้นผมของแม่ยังไม่หงอกเลย มันยังดำขลับเป็นมันวาว เหมือนที่ดูในโฆษณายาสระผมในทีวี ยังไงยังงั้น วันไหนไม่มีสอนตอนค่ำ แม่จะเลิกเร็ว ขับรถไปออกกำลังกาย บ้างก็ไปวิ่งที่สวนจตุจักร บางวันก็ไปว่ายน้ำที่สระแถวเกษตร บางทีก็ไปตีเทนนิส ตีแบ็ท หรือไม่ก็ไปเข้าครอสเต้นแอโรบิค เพราะแม่ออกกำลังกายเป็นประจำนี่เอง กินหารดี พักผ่อนพอเพียง แม่เลยยังดูเหมือนสาวๆ เพื่อนแม่ส่วนมากจะพุงพลุ้ย อ้วนกันเกือบหมด แต่แม่ไม่เป็นอย่างงั้นเลย รูปร่างแม่ยังเรียกว่าดีสุดยอด แม่สูงเกือบ 170 หนัก 55 กิโล หน้าอกขนาดกำลังดี ไม่เล็ก แล้วก็ไม่ใหญ่จนน่าเกลียด ยังกลมกลึง และไม่ยานเลยหล่ะ
วันนี้แม่มีสอนตอนเช้า แม่เลยต้องรีบขับรถออกจากบ้านไปตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง บ้านเราอยู่ในหมู่บ้านแถวรามอินทรา มหาลัยอยู่แถวบางเขน เป็นมหาลัยเอกชนชื่อดัง แต่ผมไม่บอกหรอกว่าชื่ออะไร ผมอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ออกจากบ้านไปตอนแปดโมงกว่า เกือบเก้าโมง วันนี้ผมมีเรียนสองวิชา วิชานึงอาจารย์ติดธุระ แต่อีกวิชาน... อ่านทั้งเรื่อง
