วันรุ่งขึ้นตอน10โมงบิ๋มจัดการอาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อรัดๆกระโปรงสั้นๆบิ๋มลองนั่งอ้าขากับก้มตัวดูตัวเองในกระจก ปรากฏว่าเห็นกางเกงในง่ายมากๆแค่ก้มนิดเดียวก็เห็นกางเกงในตรงก้นแล้ว พอมาถึงมอลล์ปิบิ๋มก็เข้าไปในร้านแมคซื้อไอศกรีมกับน้ำนั่งกินในร้านบิ๋มหาที่นั่งที่ติดกับกระจกแล้วหันหน้าออกไปด้านนอก บิ๋มนั่งอยู่ครู่ใหญ่ก็เจอเด็กช่างกล3คนมานั่งตรงหน้าแมคด้านนอกหน้าตาห่วยจนไม่ต้องบรรยายทั้งสิวทั้งความคล้ำของผิวนี่ไม่ต่างกับเด็กสลัมเลยพวกนั้นนั่งอยู่แปปนึงก็สังเกตเห็นบิ๋ม บิ๋มเลยแกล้งหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านแล้วทำเป็นเผลอลืมหุบขาบิ๋มอ้าขวากว้างราวๆคืบนึง พวกมันจ้องกันตาเป็นมันส์เลยบิ๋มก็นั่งหุบบ้างแปปๆก็ปล่อยขาอ้าอีก แล้วบิ๋มก็เก็บหนังสือลงกระเป๋าเดินออกไปทางประตูด้านหน้า
มัน3คนเดินเข้ามาถามบิ๋มว่าว่างมั้ยบิ๋มทำหน้าตาไร้เดียงสาตอบไปว่าว่างค่ะทำไมเหรอ คนนึงในกลุ่มนั้นพูดว่าไปบ้านผมมั้ยคับไปช่วยพวกผมทำรายงานหน่อยพวกผมทำกันไม่ไหวเพราะมันมีภาษาอังกฤษด้วย ถ้าเป็นคนทั่วไปใครๆก็รู้ว่ามันกะจะหลอกไปเย็ดชัดๆเลย แต่บิ๋มต้องการอย่างนั้นอยู่แล้วเลยแกล้งถามไปว่า บ้านอยู่ไหนล่ะถ้าไม่ไกลเดี๋ยวเราจะไปช่วยทำ มันตอบว่าอยู่แถวนี้เองคับแล้วมันก็พาบิ๋มข้ามสะพานลอยไปอีกฝั่งตอนเดินขึ้นสะพานลอยมีคนนึงเดินนำหน้า บิ๋มส่วนอีก2คนข้างหลังคงกำลังมองกางเกงในบิ๋มแน่ๆมันพาบิ๋มนั่งรถมาลงตรงบริษัทโอสถสภาต่อมอไซค์เข้าไปในซอยถึงตรงคลองกะจะ(ไม่น่าจำชื่อผิดเพราะบิ๋มเห็นป้ายที่สะพานบอกว่างั้น) มันพาบิ๋มเดินตรงทางที่แคบๆ บิ๋มกลัวเดินตกคลองมากเลยเพราะทางมันแคบ
เดินไปได้ครู่ใหญ่ๆก็เจอถนนเล็กๆมันพาเดินไปตามถนนซึ่งถนนนี้ค่อนข้างเปลี่ยวข้างทางมีต้นไม้ขึ้นรกไปหมดมีบ้านเก่าๆเป็นระย... อ่านทั้งเรื่อง