“เป็นไงบ้างล่ะ ลูก” บุญชัยตอบรับ
“ก็เหมือน ๆ เดิมแหละค่ะ”
“มีอะไรเหรอ” บุญถามลูกสาวคนเดียววัย 32 ปีของเขา “ทำไมวันนี้ฟังดูสุ้มเสียงลูกไม่ค่อยจะแจ่มไสเหมือนเคย”
“พ่อเก่งจัง” เสียงสิรีตอบมาทางโทรศัพท์ “หนูกำลังไม่ค่อยสบายใจค่ะ ปิติกำลังจะออกเดินทางไปดูงานอีกแล้วค่ะ เห็นว่าคราวนี้ต้องไปนานด้วย”
“อ้าว ก็ดีนี่น่า เป็นทางเจริญก้าวหน้า แล้วนี่หนูก็ต้องอยู่กับยายแป๋มกันตามลำพังซีนะ”
“ค่ะ พ่อ”
“ให้พ่อไปอยู่เป็นเพื่อนไหมล่ะ พ่อกำลังคิดถึงยายแป๋มอยู่เชียว”
“ต๊าย … ยายแป๋มคงชอบแน่ ๆ เลย”
“อ้าว แล้วหนูล่ะ”
“แหม พ่อก็รู้อยู่แล้วว่าหนูอยากอยู่ใกล้ ๆ พ่อ อยากให้พ่อมาอยู่กับหนูเสมอ”
อีกสามวันต่อมา บุญชัยก็มากดกริ่งประตูบ้าน แป๋มหลานสาวสวยวัย 14 ปี เป็นคนมาเปิดประตู
“ไชโย…. คุณตามาแล้ว สวัสดีค่ะ” เธอประนมมือไหว้ พร้อมกับโถมตัวเข้ามากอดเขาไว้
“สวัสดี โอ้ โฮ หลานสาวของตา สวยขึ้นเป็นกอง”
บุญชัยกวาดตามองดูเรือนร่างที่กำลังเจริญวัย
“สวัสดีค่ะ พ่อขา” เสียงของสิรีดังขึ้น เธอเข้าไปประนมมือกราบบุญชัยที่อก
สิรีอยู่ในชุดอยู่กับบ้าน เธอไส่ชุดกระโปรงหลวม ๆ สบาย ๆ แต่ถึงอย่างนั้น บุญชัยก็ยังคงจำกลิ่นหอมติดตัวเธอแต่ไหนแต่ไรได้ดี บุญชัยมองดูลูกสาวของเขาด้วยความภูมิใจที่เธอยังคงมีรูปร่างงดงาม สูงโปร่ง ถึงแม้เธอจะมีลูกโตเป็นสาวแล้ว สิรีจัดให้บุญชัยพักอยู่ในห้องนอนรับแขก ติดกับห้องนอนใหญ่ของเธอ
บุญชัยเป็นนักธุรกิจ ที่มีความสามารถ เขาเป็นคหบดีใหญ่ในจังหวัดที่เขามีภูมิลำเนาอยู่ทางภาคใต้ แต่เขาก็มีคนที่ไว้ใจได้และมีความสามารถคอยดูแลผลประโยชน์ให้เขา ถึงกระนั้น บุญชัยก็มีแล็พท็อป ติดตัวอยู่กับเขาตลอดเวลา เพื่อไว้ใช้ติดต่อกับนักธุรกิจคนอื่นและตรวจสอบสถานะการณ์การค้าต่าง ๆ ทาง internet บุญชัยรู้สึกยินดีที่มีโอกาสใกล้ชิดกับลูกสาว หลานสาวสุดที่รักของเขา สิรีและแป๋มต่างก็ยินดีที่มีบุญชัยมาพักอยู่ด้วย ทำให้บ้านดูคึกคัก อบอุ่น ในยามที่พ่อบ้านไม่อยู่เป็นระยะเวลานาน ๆ อย่างเช่นคราวนี้
----------------------------... อ่านทั้งเรื่อง
