วันนี้ มีแขกจากต่างจังหวัดมาเยี่ยมลุง เป็นเพื่อนเก่าสมัยนักเรียน ทั้งสามีภรรยา แถมพ่วงลูกสาววัย ๑๗-๑๘ มาด้วย อีก ๑ คน
บัญชาและเพลินพิศ เป็นเพื่อนเรียนชั้นเดียวกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง ทั้งคู่ก็แต่งงานกัน แล้วก็ออกไปทำมาหากินต่างจังหวัด เรื่องราวเป็นอย่างไร ลุงจะค่อยๆ เล่าให้อ่าน
“ไปยังงัย มายังงัย กัน ถึงได้พลัดมาถึงบ้านเรา” ลุงทักทายด้วยความตื้นเต้นดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่า แล้วชำเรืองไปทางเด็กสาวหน้าตาคมเข้ม อ่อนวัยที่กำลังทำท่าจะยกมือไหว้
“สวัสดีจ้ะ....เอ่อ....” ทักทายแล้วก็พยายามนึกว่าเด็กคนนี้เคยเห็นที่ไหนหรือเปล่า หันไปทาง เพื่อนเก่าทั้งสองคน
“ลูกแพ เป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเรา เรียนจบคอมพิวเตอร์ สมัครทำงานเอาไว้ที่กรุงเทพฯ บริษัทฯ นัดสัมภาษณ์และทดสอบทักษะ ก็เลย...” บัญชาแนะนำลูกสาวคนเดียวให้ ลุง รู้จัก
“บำรุงคงจำลูกแพไม่ได้ เมื่อเล็กๆ ก็เคยพามาหา จำได้มั้ย” เพลินพิศพูดแทรกขึ้นมา
ลุง ขมวดคิ้ว มองอย่างเต็มตา เหมือนจะทบทวนความจำ
“อ๋อ จำได้ จำได้ ตอนโน้น...เราก็เคยอุ้มปลอบนู่น ปลอบนี่ นี่หว่า”
ลุงสำรวจอย่างละเอียดทุกกระเบียดนิ้ว ทำเหมือนว่า ลูกแพยังเป็นเด็กเล็กๆ จับคิ้ว จับคาง จับไหล่ บีบเบาๆ
“อ๊ะ เอาการ เอาการ ทั้งสวย ทั้งสมส่วน เหมือนแม่เมื่อสาวๆ ยังงัยยังงั้นเชียว”
แล้วก็หวนนึกไปถึงเมื่อสมัยพวกเรายังเรียนหนังสือด้วยกัน
เพลินพิศหันมามองหน้าลุง ทำท่าน้อยใจนิดๆ แล้วเอ่ยทบทวน แบบไม่มีอะไรจะปิดบัง
“วันนั้น เพลินยังจำได้ บำรุงจำได้มั้ย” ชื่อบำรุง คือชื่อของลุงนั้นเอง
“วันสอบวันสุดท้าย บำรุงนัดเพลินไปที่บ้านสวน เพื่อเอ่อ........” หยุดนิดนึง มีความหมายนัยเป็นที่รู้กัน คือนัดกันไปฉลองด้วยการเย็ดกัน
“เพลิน ดีใจ ก็ไปแต่เช้าเลยนะ แต่รถมันติด ไปถึงบ้านสวน พอเข้าไปในบ้าน ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องครวญครางเหมือนกินของเผ็ดๆ ดังมาจากห้องนอน ทีแรกเพลินคิดว่า บำรุงเปิดดูหนังเอ๊กซ์ เชื่อมั้ย นี่ผ่านมา ๒๐ กว่าปี เพลินยังจำได้เลย เพลินถอดผ้าหมดเลย เรื่องนี้ ไม่มีอะไรต้องปิดบังกันหรอก บัญชารู้เหตุการณ์ตลอด พอเดินถึงประตูห้องนอน ในห้อง เห็นยัยส้มแป้นกะลังทำอะไรกะ บำรุงอยู่ ยัยส้มแป้นขย่มใหญ่เลย บำรุงก็ไม่มองอะไร นอนหงายหลับตาปี๋ มือก็บีบแตรยัยส้มแป้นยังกะเห็นนมยัยส้มแป้นเป็นดินน้ำมัน ตอนนั้นไม่ได้นึกโกรธบำรุงเลย อยากจะเข้าไปร่วมวงด้วย”
“ก็....บัญชา น... อ่านทั้งเรื่อง
