มันเป็นคำอุทานคำหนึ่งที่ได้รับความนิยมไม่น้อย ไม่ว่าสาวแก่แม่ม่าย เมื่อตกใจก็มักจะอุทานแบบนี้ออกมาเหมือนกัน ไม่เว้นแม้แต่เหมียว นักเรียนชั้น ม.3 ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ในชั่วโมงพละศึกษา ต่างคนต่างก็เล่นกีฬากันไป ในห้องเรียนของเหมียวมีกลุ่มพวกผู้ชายที่ชอบแกล้งพวกผู้หญิงอยู่หลายคน"ว้าย ! หีหล่น" เหมียวอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะพวกผู้ชายมันเอาแมลงสาบปลอมมาโยนใส่เหมียวในขณะที่กำลังจะรับลูกบาสอยู่ "ฮา ฮา ฮา" เสียงพวกผู้ชายมันหัวเราะร่าด้วยความขบขัน "เออ ! พวกแก อย่าให้ถึงตาชั้นบ้างก็แล้วกัน" เหมียวต่อว่าเพื่อน ๆจนหมดชั่วโมงพละซึ่งเป็นชั่วโมงสุดท้ายของวันนั้น เหมียวกับเพื่อน ๆ ก็เลยใส่ชุดพละกลับบ้านกันไป"กลับมาแล้วค่ะ คุณแม่" "จ้า" เสียงแม่ตอบรับ เหมียวเดินขึ้นห้องนอนของเธอ พอวางกระเป๋านักเรียน เหมียวก็เดินเข้าห้องน้ำ
"ว้าย !"
เหมียวตกใจแทบช็อค จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง ก็ตอนนี้หีของเธอมันหายไปไหนก็ไม่รู้ มันกลายเป็นเนินเรียบเกลี้ยงไม่มีอะไรเลย แม้กระทั่งหมอยที่เพิ่งขึ้นรำไรก็หายไปหมด เธอเข่าอ่อน งงไปหมด ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
"อะ ...อุ๊ย" เหมียวอุทานขึ้นมาอีกครั้ง ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง เธอรู้สึกเสียว ๆ ตรงซอกขายังไงก็ไม่รู้
ที่โรงเรียน นายแช่มนักการภารโรงของโรงเรียน กำลังเก็บกวาดสนามอยู่ พลันแกก็หันไปเห็นไอ้เขียว หมาซ่าประจำโรงเรียนกำลังเลียก้อนเนื้ออะไรอยู่ที่พื้น
"บ๊ะ ! สงสัยใครมันมาทิ้งอะไรไม่เป็นที่อีกแล้ว เลอะเทอะไปหมด เฮ้ย ! ไอ้เขียวถอยไปไกล ๆ เลย"
นายแช่มไล่หมาออกไป โดยหวังว่าจะเก็บของที่นักเรียนทิ้งเลอะเทอะไปลงถังขยะ ไอ้เขียวเดินออกไปพร้อมกับมองหน้านายแช่มด้วยความเคืองขุ่น
"มองหน้าเหรอ เดี๋ยว ปั้ด"
นายแช่มทำท่าจะเอาไม้กวาดตี ไอ้เขียวจึงยอมวิ่งหนีไป
"เฮ้ย ! นี่มันอะไรวะ"
นายแช่มมองด้วยความงุนงง เพราะของที่ตกอยู่ มันไม่ใช่ขนมหรืออะไรที่นักเรียนจะทำหล่น ลักษณะมันเป็นเหมือนก้อนเนื้อรูปสามเหลี่ยมมน ๆ สีขาวนวลเกลี้ยงเกลาเหมือนเนื้อคน ขนาดเท่ากับฝ่ามือกาง มีขนอ่อนรำไรปกคลุมพองาม ตรงกลางมีกลีบแบ่งออกสองข้างคล้ายกลีบส้มโอ ตรงกลางกลีบมีติ่งเล็ก ๆ แพลมออกมา แกมองดูด้วยความสนเท่ห์
"เอ ! จะว่าเคยเห็นก็เคยว่ะ เอ ! มันเหมือนอะไรนะ" ... อ่านทั้งเรื่อง
