ฉันต้องทนเหนื่อยคนเดียวมาได้เดือนกว่าก็รู้สึกว่าคงทนอย่างนี้ต่อไปไม่ไหว จึงเปิดรับเด็กในร้านมาช่วยสองคน ปิดป้ายประกาศเอาไว้แค่สองวันเท่านั้นเองค่ะ ก็มีคนมาสมัครสองคนพร้อมกันเลย เขาทั้งสองคนเป็นผัวเมียกันค่ะ อายุประมาณ 20 กว่าๆ ทั้งสองคนถูกออกจากงานเพราะพิษเศรษฐกิจค่ะ พอรู้อย่างนั้นมันก็อดสงสารไม่ได้ก็เลยรับเอาไว้ หน้าตาเขาทั้งสองเป็นคนซื่อๆ มาจากต่างจังหวัด เขาก็บอกว่าเขามาจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานได้สองปีก็ถูกให้ออก ตอนนี้ค่าเช่าบ้านก็ยังไม่มีให้เขาเลย ฉันฟังแล้วอดสงสารไม่ได้ รีบให้เงินค่าเช่าบ้านกับเขาแล้วให้เขาขนของออกมาอยู่ด้วยกันที่ร้านเลย เพราะทุกวันนี้ตึกสี่ชั้นมีฉันอยู่แค่คนเดียว มีเพื่อนมาอยู่ด้วยมันก็เบาใจมากเลยค่ะ ฉันให้เขานอนที่ชั้นสอง ส่วนฉันอยู่ชั้นสาม ฉันบอกสองคนผัวเมียว่าเราจะอยู่กันอย่างพี่น้อง เพราะฉันเองก็ตัวคนเดียว พ่อกับแม่นั้นอยู่อย่างมีความสุขสบายกับพี่สาวฉัน เขาทั้งสองแทบจะกราบเท้าฉันเลยค่ะ เขาพูดย้ำว่าจะให้เขาทำอะไรให้นั้นเขาทำทั้งนั้น เพราะเขาเองก็ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนเหมือนกัน ตอนแรกที่รับเขาสองคนผัวเมียมาอยู่ด้วยนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ
แต่พอเขาอยู่กับฉันได้เดือนกว่าเท่านั้นฉันก็เริ่มคิดมาก ไม่ใช่เรื่องงานหรอกค่ะ งานนั้นเขาทำดีมากจนฉันแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแค่มายืนปรุงรส... อ่านทั้งเรื่อง
