แต่ถึงเราจะทำตัวอย่างนั้นแล้วก้ยังมีพวกผู้ชายน่ารำคาญมาจีบ มาวอแวกับเรา พวกน่ารำคาญ เรารู้สึกขยะแขยงผู้ชาย ผู้ชายสกปรก น่ารังเกียจ ไว้ใจไม่ได้ เปิ้ล เป็นแฟนเรา เปิ้ล เป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ไว้ผมยาว เรียบร้อยพูดเพราะ แต่มีพ่อที่ดุมาก เราไม่ได้ไปจีบเปิ้ลแต่เปิ้ลมาจีบเราก่อน เวลาเราไปไหนมาไหนแล้วควงเปิ้ลไปด้วยเรารู้สึกภูมิใจมาก เวลาเราอยู่กันสองต่อสอง เรากอดจูบกัน เปิ้ลชอบพูดคำหวานเอาอกเอาใจเรา มันทำให้เราแน่ใจว่าเรารักเปิ้ลและเปิ้ลก็รักเรา เราไม่แคร์ใครทั้งนั้น แล้วหมอนั้นมันก็เข้ามา ตอนเปิ้ลเรียนมอ5 (ตอนนั้นเราเรียนปวส ปี 3 แล้ว เพราะเรียนเทคนิคไม่ต้องใส่กระโปรง ) ไอ้หมอนั่นเป็นเพื่อนกับพี่ชายเปิ้ลมันมาที่บ้านเปิ้ลบ่อยๆ เราเกลียดขี้หน้ามันแต่เปิ้ล บอกว่าไม่ได้คิดอะไรเขาแค่เพื่อนพี่ชาย
หลายเดือนที่เราโง่งี่เง่าไม่รู้อะไร หมอนั่นกะเปิ้ลแอบติดต่อกันแล้วปิดไม่ให้เรารู้ จนกระทั้งจับได้คาหนังคาเขา ตอนเจอสองคนนั้นไปดูหนังด้วยกันวันหยุด เปิ้ล บอกว่า เขาไม่กล้าบอกกลัวเราจะเสียใจ แน่ล่ะเราเสียใจมาก ถึงมากที่สุด เปิ้ลทิ้งเราไปเลือกผู้ชาย ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม เราใช้เวลาทำใจอยู่นาน เราจำไม่ค่อยได้นักว่าช่วงนั้นเป็นช่วงไหน แต่คงราวๆเมษา ข้างบ้านเราที่เป้นบ้านว่างได้มีคนย้ายเข้ามาเช่าอยู่ บ้านหลังนี้ว่างมาหลายปี คนที่ย้ายมาเช่าเป็นนักศึกษาวิทยาลัยไกล้ๆนี้เอง พวกนั้นเป็นคนแปลกๆ แบบว่าอาร์ทๆ เพราะเรียนช่างศิลป์ แต่ตัวเซอร์ ดูแล้วเหมือนพวกไม่เต็มบาท แรกๆเราก็ไม่คิดจะคุยหรือสุงสิงกับพวกนั้น
แต่อาจจะเพราะความอัธยาศัยดีของพวกนั้นไปๆมาๆเราเลยกลายเป็น แขกประจำของบ้านนั้นไป เรารู้สึกว่าพวกนี... อ่านทั้งเรื่อง
