เรารู้จักกันมากว่า 10 ปี แล้ว ผมกับตี้ เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม เมื่อต้องเรียนต่อในระดับมหาลัย ผมเลือกเรียนที่ AB..C โดยไม่ได้สอบเอ็นทรานซ์ เพราะช่วง ม.ปลายค่อนข้างเกเร ไม่ค่อยได้เข้าเรียนหรืออ่านหนังสือเท่าใดนัก หากดันทุรังสอบไป ก็มีแต่จะต้องไปนั่งปวดหัวในห้องสอบอย่างเดียว แต่เจ้าตี้ เพื่อนซี้ของผมกลับเลือกที่จะสอบเข้าวิศวะมหาลัยมีชื่อแห่งหนึ่ง แล้วก็ดันสอบได้ ผ่านไป 4 ปีเจ้าตี้ ได้เป็นวิศกรสมใจ ส่วนผมยังเรียนไม่จบต้องใช้เวลาเกือบ 5 ปีจึงสามารถเรียกตัวเองว่าบัณฑิตอย่างใครๆเขาได้ ก็ที่ AB..C น่ะมันเรียนยากนะไม่เชื่อถามเด็กเอแบคที่เป็นแฟนพันธุ์แท้หลุดโลกดูได้เลย บริษัทที่เพื่อนผมทำงานอยู่เป็นบริษัทร่วมทุนกับญี่ปุ่น รายได้ของเพื่อนผมคนนี้งามทีเดียวล่ะเทียบกับสายงานโยธาเหมือนกันในช่วงที่เศรษฐกิจแย่ๆอย่างนี้ จริงๆฐานะทางบ้านของตี้ที่ภูเก็ตก็ค่อนข้าง o.k. อยู่แล้ว เมื่อมีรายได้เอง เจ้าตี้จึงไปซื้อคอนโดแถวๆ ถ.สุขุมวิท อยู่กะแฟนสาว ลืมเล่าให้ฟังไป แฟนของเจ้าตี้ชื่อว่าอร รู้จักกันสมัยเรียนปี3 เพื่อนๆก็เคยเจออรหลายครั้งเหมือนกัน แม้ตี้จะไปจิ๊จ๊ะ กับสาวๆบ้าง แต่มันก็ยกให้อรเป็นอันดับหนึ่ง อรเป็นผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดา แต่แก้มแดงๆ และหน้าอกอันอวบอิ่มของอรน่ะสิที่ไม่ธรรมดาจะเป็นที่พูดถึงของเพื่อนๆอยู่บ่อย “ แก้มยังแดงขนาดนี้แล้วไอ้นั่นจะแดงขนาดไหนว่ะ ? “ที่คอนโดของเจ้าตี้มี Fitness center และสระว่ายน้ำ รวมทั้งสนามสควอช อยู่ด้วย บ่อยครั้งที่ผมจะไปใช้บริการเพราะใช้สิทธิของตี้ จึงไม่ต้องเสียค่าบริการ แล้วผมก็มีกุญแจห้องของเพื่อนด้วย หลังเล่นกีฬาก็จะขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องตี้ซึ่งเป็นขนาด 2 ห้องนอน เจ้าตี้เพื่อนผมเป็นวิศวกรโยธา ต้องออกsite ต่างจังหวัดอยู่เป็นประจำ ยิ่งช่วงนี้ด้วยแล้วเดือนๆหนึ่งจะเข้ามากรุงเทพๆสักครั้งสองครั้งเท่านั้น อรซึ่งทำงานอยู่ในกรุงเทพจึงต้องอยู่คนเดียวอยู่บ่อย มีบ้างที่บางวันผมเล่นกีฬาเสร็จแล้วก็เจออรกลับมาจากทำงาน พูดคุยกันบ้าง ทานข้าวด้วยกันบ้าง ทำให้ผมซึ่งปกติไม่ค่อยได้สนทนากับเธอเท่าใดนัก ได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน จนรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีความน่าสนใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว และยิ่งได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นอะไรๆของอรก็ยิ่งทำให้รู้สึกอิจฉาเจ้าตี้จริงๆ ก็จะไม่ให้รู้สึกได้อย่างไรล่ะ บางวันที่ผมเข้าไปในห้องแล้วพบว่าอรกลับมาแล้ว เธอจะอยู่ในเสื้อยืดแขนกุดตัวจิ๋... อ่านทั้งเรื่อง