ไม่ดำแต่ออกทาง..คือคนใต้แหละครับ นุ่งกระโปรงรัดเน้นก้นผาย ยิ่งตอนที่ก้มเอาเอกสารในตู้ผมเห็นแนวกางเกงในข้างก้น ทำเอาใจหวามเลยครับ หน้าตาเธอแบบทั่วไปไม่ขี้เหร่แต่ก็ไม่ถึงกับสวยหรอกครับ ก่อนผมออกกลับเมื่อเสร็จธุระกันแล้วเธอทำแบบเล่นหูเล่นตาพูดว่าคิดจะมีเลี้ยงกันสักมื้อหรือเปล่า ผมก็ตอบว่ายินดีครับ กี่มื้อก็ได้หลังจากวันนั้นผมเองไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น แต่อยู่ๆเธอก็โทร.เข้ามือถือผม บอกว่าไม่มีอะไรหรอกเพียงแค่ทดสอบเบอร์โทร.ที่เห็นในเอกสาร
ผมนึกสนุกก็เลยถามว่าว่างมั้ยพอดีผมจะออกไปกินมื้อเที่ยง เธอบอกว่าบ่ายนี้มีงานแต่ถ้าไปรับที่บ้านตอนเย็นก็ได้ ผมถามรายละเอียดบ้านของเธออยู่ตรงไหน พอรู้ผมก็นัดว่าจะไปรับที่บ้านราวไม่เกินห้าโมงเย็นผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้ชอบผม แต่คิดอีกทีก็เพิ่งคุยกันครั้งเดียว แต่ช่างเถอะ.. ผมคิดถึงก้นผายๆก็น่าเย็ดดี พอตอนเย็นผมไปที่บ้านเธอตั้งแต่สี่โมงกว่าๆ ปรากฎว่าที่บ้านมีกิจการเล็กๆ มีผู้ชายร่างเล็ก ผอม ตัวดำ เขาถามผมว่าต้องการอะไรบ้าง ผมก็บอกว่ามาหา.. (ผมเห็นชื่อเมื่อวันไปสำนักงาน) เขาก็บอกว่ายังไม่กลับมาบ้าน ยังคุยกับผู้ชายคนนั้นไม่จบเธอก็ขับรถมาจอด ผมยกมือไหว้ เธอก็ว่ามาไหว้อะไรกัน เธอแนะนำว่าผู้ชายคนที่คุยกับผมเป็นสามี ผมใจแว้บนิดหนึ่งแต่เธอพูดว่ารอแป็บเดียว
แล้วเธอบอกสามีว่าประเดี๋ยวจะออกไปธุระ อาจจะกลับมาค่ำหน่อย สามีเธอไม่พูดอะไร เขาเดินไปในบ้านผมนั่งที่ม้าหินหน้าบ้านราวยี่สิบนาทีเธอออกมา ใจผมระทึก เธอนุ่งขาสั้นกับเสื้อยืด ดูเป็นคนผิวขาวผิดกับอยู่ในชุดไปทำงาน โดยเฉพาะคอเสื้อเว้าเห็นเนินนมและร่องเต้า กางเกงขาสั้นไม่รัดเหม... อ่านทั้งเรื่อง
