ไม่รู้ว่าผมต้องมานั่นที่ตรงนี้กี่ครั้งแล้ว แต่คิดว่ามันคงบ่อยครั้งจนบาร์เทนเดอร์ประจำร้านจำผมได้ขึ้นใจ เพราะทุกครั้งที่ผมต้องแยกทางกับใครซักคน ผมก็จะมานั่งที่นี่แล้วสั่งเหล้าแบบแรงสุด ๆ พร้อมกับพร่ำบ่นถึงความรักที่ไม่สมหวังให้กับบาร์เทนเดอร์ฟังเป็นประจำ วันนี้ก็เหมือนกันกับวันก่อน ๆ หลังจากกระดกเพียว ๆ ไป 3 แก้วรวด แบบไม่มีเบรก แล้วนั่งซึมทำตาแดง ๆ จมอยู่กับความคิดถึงเรื่องเก่า ๆ ที่ผ่านมา จนกระทั่งบาร์เทนเดอร์ผ่านเข้ามาทักว่า "อีกแล้วเหรอ" ผมพยักหน้าตอบแล้วกำลังจะอ้าปากเริ่มบรรยายเรื่องราวให้เขาฟัง แต่ท่าทางบาร์เทนเดอร์จะรู้ว่าผมกำลังจะร่ายยาวเลยรีบชิ่งไปหาลูกค้ารายอื่นแทน ทำเอาผมซึมไปอีกซักพัก ก่อนตะโกนสั่งเหล้าเพิ่ม แต่คราวนี้ขอแบบธรรดาพอ ไม่งั้นผมคงสลบอยู่แถวนี้แบบคราวก่อนแน่ ๆ ที่รู้สึกตัวอีกทีก็ไปนอนกองอยู่ในห้องเก็บของหลังร้าน เล่นเอาเมื่อยไปหลายวันเลย

พอแก้วที่ 5 ผ่านลงคอไปไม่นาน ร่างกายมันก็เริ่มอยากจะระบายเอาของเก่าออก ผมเลยจำเป็นต้องทำตามความต้องการของร่างกายก่อนจะปล่อยเรี่ยราดอยู่แถวนี้เพราะควบคุมตัวเองไม่ไหว หลังจากปลดปล่อยของเหลวเรียบร้อยแล้ว จังหวะที่ผมกำลังจะเดินไป... อ่านทั้งเรื่อง