ปอ. 102

เฮ้อรถแน่นทุกเช้า รถสายนี้เมื่อไหร่มันจะเพิ่มรถให้มันมากกว่านี้นะนั่นเป็นความคิดที่ใจนึงอยากให้เกิดขึ้นแต่ อีกใจหนึ่งไม่อยากให้เป็นเนื่องจากว่าจะทำให้หมดโอกาสที่จะสนองอารมณ์ของผมได้ เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่าสาวออฟฟิสขึ้นสายนี้กันเยอะ นุ่งฟิตๆ สั้นๆ เหมาะต่อการทำการของผมซะจริงๆ แต่ไม่ได้ทำบ่อยๆ และเลือกทำเฉพาะคนที่ดูจะให้ความร่วมมือเท่านั้น เห็นท่าไม่ดีก็เผ่นก่อน คงเดาออกว่าผมเป็นคนที่ชอบทำอะไร ในเวลาที่ทุกคนเร่งรีบมักไม่ค่อยสนใจจะเอาเรื่องเอาราวอะไรเลยตามเลย เช้านี้ก็เช่นกันผมเริ่มมองหาเป้าคนที่ต้องการ และแล้วผมก็หาเจอเธอเป็นนักศึกษา นุ่งสั้น เสื้อรัดๆ หุ่นดีหน้าตาพอใช้ได้ผมยาวสลวยตามประสาสาวๆ มหาลัย เธอยืนอยู่ไม่ไกลผมนัก ผมหาทางจะขยับไปให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ไม่ได้ซะทีจนผ่านมาได้ป้ายที่สามคนขึ้นมาเยอะกว่าเดิม ทำให้เธอต้องถอยหลังมาแต่ผมไม่ถอยตามแผนเธอจึงมายืนอยู่ตรงหน้าผมแล้วในตอนนี้ทีนี้สิ่งที่ผมหวังไว้ก็ง่ายขึ้น เริ่มจากการลองเชิงก่อนว่าเธอเป็นคนเช่นไร จะโวยวายหรือปล่าวด้วยการลองทำเป็นเซมือไปโดนก้นเธอ เธอรู้ตัวและหันมามองผมแต่ผมทำเฉยๆ เธอเลยไม่ว่าอะไรหันกลับไปเหมือนเดิมทีนี้ผมเริ่มแน่ใจว่าเธอคงไม่โวยวาย(มั้ง) เลยเริ่มแผนรุกต่อไป เริ่มยืนชิดเข้าไปเรื่อยๆ เพราะคนขึ้นเรื่อยๆ พอถึงแยกบางนาไม่ต้องห่วงครับ มหาชนล้นหลามเลยทีเดียวผมกับเธอยืนติดกันมากเลยทีนี้ เจ้าน้องผมก็รู้งานแข็งขึ้นมาเลยทีเดียวกางเกงผ้าของผมก็ไม่หนาซะด้วยเลยดันจนนูนไปสัมผัสกับก้นเธอ เธอรู้สึกตัวแล้วเป็นแน่ เพราะหันมามองรอบสองแต่ไม่ว่าอะไรหันกลับไปเหมือนเดิมผมได้ใจสิครับทีนี้ ผมเริ่มถูๆ ของผมกับก้นเธอบ่อยครั้งเข้า เธอพยายามหลบไปข้างหน้าแต่ไม่เป็นผลหรอกครับมันแน่นมาก ผมเอาของผมเบียดเข้าไปให้แน่นเข้าไปอีกจนรู้สึกว่าอยู่ในร่องก้นของเธอแล้ว ผมเริ่มสีให้มากขึ้นอีกเธอไม่หลบแล้วครับ(หลบไม่ได้มั้ง) ยืนตัวเกร็งเลยทีนี้ไม่กล้าหันมามองแล้ว ผมเลยใช้มือช่วยด้วยเลยทีนี้เอามือไปแตะก้นเธอค่อยๆ สัมผัสลูบไปเธอหายใจหอบๆ แล้วหละคงเกิดอาการมั่งแล้วหละมั้งครับ ทีนี้ผมลูบก้นเธอได้สบาย แล้วเลื่อนไปลูบข้างขาด้านในของเธฮแต่ไม่กล้าลูบสูงขึ้นไป ทันใดนั้นเธอจับมือผมเข้าให้ผมตกใจสิครับทีนี้ ซวยแน่ๆ หดเลยครับเจ้าน้องผมรู้งานจริงๆ ใจเด้นสิครับคราวนี้ แต่แล้วยังไม่ถึงคราวซวยเธอเพียงแต่ป้องกันการรุกของผมไม่ให้สำผัสขึ้นไปโดนของเธอม... อ่านทั้งเรื่อง