หลังจากเหตุการที่เกิดขึ้นบ้านเราก็อยู่กันตามปกติ เพียงแต่ผมกับแม่ใกล้ชิดและรักแกมากขึ้นแต่ก็ไม่มีอะไรที่เกินเลยและแม่ไม่เคยคุยกันเรื่องนี้เลยแค่เวลาผมคิดเรื่องนี้ผมจะมีอารมณ์ขึ้นมาหรือเวลาช่วยตัวเองภาพต่างๆจะปรากฎขึ้นมา จนเวลาผ่านไปหลายเดือนช่วงปิดเทอม คุณแม่พักร้อน ชวนผมขึ้นไปหาคุณพ่อที่บ้านพักภาคเหนือผมขี้เกียจไป คุณแม่เลยยอก " ก็ดีเหมือนกันจะได้อยู่เป็นเพื่อนแม่ชื่นแล้วห้ามไปเที่ยวดึกละ แม่อนุญาติให้แม่ชื่นตีได้ถ้าลูกดื้อ" ผมมองหน้าแม่ชื่นแล้วยิ้ม วันรุ่งขึ้นคุณแม่ออกเดินทางกับน้องและเด็กคนใช้ ผมอยู่บ้านสองคนกับแม่ชื่นรู้สึกเหงาไม่มี น้องคอยอ้อน แต่แม่ชื่นคอยดูแลหาอาหาร ขนมให้ผม กลางคืนก็มาดู TV กับผมที่ห้องรับแขกผมนอนหนุนตักหยอกล้อแกตามปกติ จับนมแก แกก็ตีมือผม
ผมเริ่มสังเกตุว่าแกไม่ค่อยขึ้นไปห้องนอนผม คงกลัวเกิดขึ้นอีก พออีกวันผมตื่นมาประมาณ 10 โมง มันแข็งผมจะช่วยตัวเองแต่ไม่ทำดีกว่ากลัวอดใจไปแกล้งแม่ไม่ใหว เลยอาบน้ำกะว่าจะไปหาเพื่อน
กินข้าวกินปลาแล้วโอ้เอ้ ขึ้นไปเอากางเกงตัวใหม่จะให้แม่เย็บขาให้ ตามหาแม่ แม่กำลังรีดผ้าอยู่ห้องแก แกเปิดประตูอยู่
แกยืนรีดผ้าเพลินๆ ผมยืนมองแก แกนุ่งผ้าถุงแบบคนเหนือ ใส่เสื้อหลวมๆ
แกคงร้อนแกปัดผมไว้ด้านหน้ามีเหงื่อซึมที่ต้นคอเสื้อกับผมสีตัดกับผิวแกที่ขาวสะอาด ดูแล้วเซ็กซี่ ผมดูอยู่นานรู้สึกตึงๆที่เป้า เป็นเพราะเมื่อเช้าครึ่งๆกลางๆ ผมเดินย่องไปกอดแกหอมแกที่ต้นคอ แกสดุ้ง " เอาใจแม่จะเอาอะไรลูก " แกเอี้ยวหน้ามาถามผมเลยหอมแก้มแก แล้วไซ้ที่ต้นคอ มือกำนมแกใว้ ไม่ตอบแก ถ้าทางแกจักจี้ ขนลุก แกเสียงกระเส่า " หือ ไม่ตอบแม่จะเอาอะไรลูก" "แม่ตัวหอมจังเลย" "อย่าาาลูกกแม่เหนียวตัวเหม็นออกจะเอาอะไรลูก" ผมเน้นมือที่กุมนมแน่นขึ้น "หอมออก"ผมไซ้ต้นคอแกคอย่น "แม่เย็บขากางเกงให้ผมหน่อย ผมจะออกไปหาเพื่อน" แกแกะมือผมแล้วหันมา ถอนหายใจยาว " ก็เท่านี้ย เดี๋ยวแม่เย็บให้แต่ลูกไม่ต้องออกไปใหนนี่มันจะเย็นแล้ว ค่อยไปพรุ่งนี้ ต้องตื่นเช้าๆด้วย" ผมหอมแก้มแก " นะแม่นะ" "ไม่งั้นแม่ไม่เย็บลูกอย่าดื้อลูก เดี๋ยวแม่ตี." แกพูดไม่จบผมหน้าชนหน้าแก หอมแก "คราบ"
กลิ่นแป้งผสมเหงื่อมันหอมทำให้ผมต้องยอม ที่เป้าผมก็ตึงเปลี๊ยเลย "ใหนลองใส่ดูลูก แม่จะวัดขาให้" "เดี๋ยวผมไปเปลี่ยน" " เปลี่ยนตรงนี้ละ" ผมอิดออดดึงก... อ่านทั้งเรื่อง
