"ดูนั่นสิเธอ คุณสมพล นักธุรกิจชื่อดัง"เสียงพยาบาลสาวๆ แอบกระซิบกระซาบ แล้วแอบฝันหวานในใจทีจะได้เป็นเจ้าสาวของเขา เพราะเขาทั้งหล่อทั้งรวย แต่ก็มีคนสงสัยว่าทำไมจนอายุ30 ปีแล้วยังไม่แต่งงาน บ้างก็ว่าเขาเป็นตุ๊ด บ้างก็ว่าเขายังหาคนถูกใจไมมี เหตุผลข้อหลังนี้แหละที่สาวๆต่างมุ่งหมายกันอยู่
"เออ คุณรจนา เดี๋ยวคุณเข้าไปตรวจคุณสมพลกับผมนะ"หมอสุชาติพูดขึ้นมา ท่ามกลางความอิจฉาของพยาบาลอื่นๆ ที่จ้องตาเป็นมัน หวังจะเข้าไปพร้อมกับหมอสุชาติแต่ไม่มีโอกาส
หลังจากหมอสุชาติตรวจร่างกายคุณสมพลแล้ว ก็บอกว่า เขาไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่อ่อนเพีย เนื่องจากทำงานหนัก ให้พักผ่อนมากๆสัก2-3วันก็เป็นปกติ
"เอ่อ คุณหมอครับ ผมขอคุณพยาบาลคนนี้มาดูแลผมตอนอยู่ร.พ.จะได้ไหม แล้วผมจะให้คาจ้างพิเศษ" สมพลพูดพร้อมกับชี้มาที่รจนา
"ได้ครับ แล้วผมจะจัดการให้"หมอรับปาก พลางบอกให้รจนาไปเตรียมตัว แล้งกลับมาดูแลคนไข้
เมื่อรจนากลับมาอีกที ในตอนเย็น เธอก็เห็นสมพลนั่งเหมอลอยอยู่ เธอจึงถามว่า
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะคุณ"
"ไม่เป็นไรครับ เอ่อ ถ้าคุณว่างช่วยเป็นเพื่อนคุยกับผมหนอยได้ไหมครับ"
รจนาแปลกใจ แต่ก็รับปาก ทั้งสองก็เริ่มคุยกัน อย่างถูกคอจนน่าแปลกใจ
ตอนหนึ่งสมพลพูดขึ้นว่า
"ถ้าไม่ละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว ผมอยากทราบว่าคุณรู้จักคนชื่อเดือนไม๊ครับ เพราะคุณหน้าเหมือนเธอมาก"
รจนาแปลกใจ แตก็ตอบว่า
"นั่นเป็นชื่อเก่าของดิฉันเองค่ะ แต่ตอนนี้เปลียนเป็นรจนาแล้ว"
สมพลดีใจแทบตัวลอย เขายื่นมือไปจับเธอแล้วพูดว่า
"คุณจำผมได้ไม๊ ผมชื่อโทน อยูบ้านติดกับคุณตอนเด็ก ที่นนทบุรีไง"
รจนาแปลกใจแกมดีใจที่มาพบเพื่อนในตอนเด็ก เธอจึงเล่าเรืองราวหลังจากไม่เจอกันมานาน
ตอนหนึ่งสมพลจับมือรจนาทำตาหวาน แล้วพูดวา
"ผมปฏิญานตัวไว้ว่า ถ้าโตขึ้นผมจะต้องแต่งงานกับคุณให้ได้ ตอนนี้ผมเจอคุณแล้วและต้องทำตามความตั้งใจเดิม คุณจะรังเกียจไหมครับ"
รจนาก้มหน้า แก้มแดงอย่างขวยเขิน แต่ก็ไมปฏิเสธ สมพลจึงได้ใจ รวบตัวเธอเข้ามากอด แล้วหอมแก้มอย่างหนักหน่วง จากนั้นก็เริ่มแกะกระดุมเสื้อเธอออกถอดกระโปรงพยาบาลออก ตลอดจนชั้นในจนเกลี้ยง
"อู้หู ตัวคุณช่างขาวอะไรอย่างนี้ ผิวก็สวย" แล้วสมพลก็ดูดนม พลางลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างรจนา
"อูยยย พลขา อย่าแหย่หีซิคะ มันเสียว" เมื่อสมพลไม่หยุด เธอจึงแก้แค้น โดยคว้าควยของเขามา แล้วถอกอย่างเมามันเป็นการเอาคืน
สมพลหยุดแหย่หี แล้วจับรจ... อ่านทั้งเรื่อง
