พี่เจี๊ยบ

เรื่องนี้เกิดขึ้นปลายเดือนมกราคมรับสหัสวรรษใหม่

สมัยที่ผมยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่

ซึ่งเป็นช่วงที่มหาวิทยาลัยของผมกำลังมีงานรับปริญญา

โดยก่อนหน้านี้ผมเคยได้รู้จักกับรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย

รู้จักกันมานานแล้วครับจนเธอเรียนจบไปทำงาน

เธอเป็นบัณฑิตใหม่จากคณะมนุษยศาสตร์ครับ เธอชื่อพี่เจี๊ยบ

หลังจากเรียนจบจากภาควิชาภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัย

เราซึ่งเป็นภาควิชานึงที่ขึ้นชื่อในการผลิตบัณฑิตสาวสวย

เธอก็ได้งานเกือบจะทันทีเลยครับ คือเธอผ่านการคัดเลือกให้เป็นแอร์โฮสเตส

ของสายการบินแห่งนึงครับ เป็นสายการบินของชาติตะวันออกที่มีโลโก้สีแดงส้ม

เช่นเดียวกับสีเครื่องแบบแอร์โฮสเตสของพวกเธอสวมใส่

เรียกได้ว่าเป็นสายการบินที่สาวๆ จบใหม่นิยมไปสมัครกันอยู่ตอนนี้เลย

เธอจึงย้ายไปทำงานที่กทม เพราะสายการบินนี้ไม่มีสาขาในภาคเหนือ

พี่เจี๊ยบเป็นสาวอายุ 21 ปีที่สวย น่ารัก ตามแบบฉบับของสาวมนุษย์

รูปร่างดีพอเหมาะ

ผมยาวที่ย้อมสีน้ำตาลเข้มไว้นั้นช่วยให้เธอดูน่ารักมากขึ้น เธอสูงราว 160

น้ำหนักก็ราว 45 รูปร่าง 33-24-35 ผิวพรรณผมเผ้าสะอาดสะอ้าน

เพราะเธอเป็นสาวเจ้าสำอางค์ครับ บุคลิกเธอนั้นอ้อนแอ้น

มีเสน่ห์จริตมารยาตามประสาผู้หญิงร้อยเปอร์เซนต์

ซึ่งไม่ใช่การยากเลยที่ผู้ชายทั้งหลายจะสนอกสนใจ และหลงสเน่ห์ของพี่เจี๊ยบ

เธอพูดจาไพเราะอ่อนหวานสมกับงานที่เธอได้ทำ

นอกจากนี้พี่เจี๊ยบเธอยังออกจะติดหรูอยู่นิดๆ

คือถ้ามองเธอปราดเดียวก็รู้เลยว่ามาจากครอบครัวที่มีฐานะดี

ด้วยคุณสมบัติของเธอทำให้มีหนุ่มๆมาหลงเธอมากมาย

ซึ่งรวมทั้งผมและเพื่อนอีกหลายคนเหมือนกัน

แต่พวกเราก็ต้องอกหักดังเป๊าะเพราะเธอมีแฟนแล้ว

แต่อย่างน้อยก็ผมคนนึงล่ะที่แอบหลงเธอมาตลอด คืนนั้นหลังจากงานรับปริญญา

พ่อแม่และแฟนพี่เจี๊ยบก็เดินทางกลับจังหวัดบ้านเกิดเธอไปคืนนั้นเลย

แต่พี่เจี๊ยบขออยู่ต่อเพื่อพาคนรู้จักไปเลี้ยงฉลอง คืนนั้นเป็นคิวของผมครับ

เธอได้นัดผมไว้พร้อมกับเพื่อนเธออีกสองสามคน

และก็ให้ผมชวนเพื่อนที่พอเคยเห็นๆ หน้ากันมาได้อีกสองสามคน

หลังงานรับปริญญา เธอก็กลับไปถอดเสื้อครุยบัณฑิตออกที่โรงแรม

แล้วพวกเราก็ไปทานข้าวที่ร้านอาหารที่พี่เจี๊ยบได้จองโต๊ะไว้

หลังอาหารเราก็ได้ชวนกันไปที่คาราโอเกะแห่งนึง แถวๆสิบสองห้วยแก้ว

คนที่ขอตัวกลับไปก่อนก็มีหลายคน

จนเหลือสมาชิกที่ไปร่วมแหกปากร้องเพลงกันอยู่แค่ 5 คน เป็นผู้ชาย 4 คนคือผม

ไอ้กบ ... อ่านทั้งเรื่อง