ผมเองเป็นชาวเชียงใหม่ก็อยู่ดูแลร้านตามประสาเจ้าของร้าน
ฟ้าเองเป็นคนกรุงเทพฯ แต่ว่าปีใหม่เธอไม่ได้กลับบ้าน แต่พ่อแม่ของเธอมาหาเธอที่หอพัก ผมเองก็ว่างเพราะอาป๋าเห็นใจว่าอยู่เฝ้าร้านคนเดียวไม่ได้ออกไปเที่ยวจึงอนุญาตให้ผมไปเที่ยวทั้งวัน ผมเองไม่รีรอบิด Honda CRB’98 สีดำคันโก้รีบไปหาฟ้าที่หอพักทันที เพราะผมรู้สึกสังหรณ์ใจว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับฟ้าแน่ ๆ พอไปถึงหอที่ฟ้าพักอยู่ก็ถามเจ้าหน้าที่ว่าฟ้าพักอยู่ห้องอะไร ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมบอกเพราะฟ้าเคยถูกคนบุกขึ้นห้องพยายามจะลวนลามเธอมาแล้ว แต่ผมก็บอกให้เขาโทรไปบอกกับฟ้าว่า ผมมาหา ฟ้าบอกให้รออยู่ที่นั้นเดี๋ยวลงมารับเอง จากนั้นอีก 2 นาทีฟ้าก็ลงมาพบผม
ผมเองก็ตกใจกับฟ้าเพราะฟ้าแต่งตัวสวยมาก แบบถูกสเป๊กผมเลย เธอสวมเสื้อแขนสั้นบางสีขาวมองเห็นเสื้อทับของเธอเป็นสายเดี่ยวสีขาวเช่นกัน สวมกระโปรงสีดำยาวดูเรียบร้อย ปล่อยผมยาวสลวยพริ้วไหวไปมา ผมนิ่งอยู่สักพักถามเธอว่า
"พ่อแม่ของเธอไม่มาอีกเหรอ"
เธอบอกว่า
"พ่อแม่ของเธอกลับไปเมื่อเช้านี้เพราะพ่อของเธอมีงานที่ค้างอยู่"
ผมจึงชวนเธอไปเที่ยวแถวน้ำตกแม่ยะ,แม่กลาง เธอก็ตกลงแต่เธอขอว่าเธอจะขับรถยนต์ไปนะ แล้วให้ผมเป็นเพื่อนคุยระหว่างทางผมก็ o.k. โดยทิ้งรถผมไว้ที่หอพักของเธอ ผมเดินไปถึงรถของเธอเป็นรถ Toyota Soluna V.version สีน้ำเงิน พ่อของเธอซื้อให้เมื่อปีแล้ว เธอขอให้ผมขับรถเพราะเธอสวมรองเท้าส้นสูงขับลำบาก ผมก็ยอมขับให้ ผมใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าจะถึงดอยอินทนนท์ ระหว่างทางฟ้าจะป้อนขนมให้ผม ดูแล้วช่างเป็นคู่ที่น่ารักอะไรอย่างนี้ ผมชำเลืองดูเธอบ่อยมากเห็นเธอเขินอายเวลาเธอป้อนขนมให้ผม ผมเองรู้สึกว่าผมเริ่มมีใจให้กับเธอซะแล้ว พอถึงน้ำตกแม่กลางผมและเธอต่างเดินชมวิว
ดูน้ำตกกันจนเพลินกว่าจะกลับมาถึงหอพักของเธอก็เล่นห้าโมงถึงหกโมงเย็น เธอจึงชวนผมไปกินข้าวเย็นด้วยกันตอนแรกผมปฎิเสธเพราะต้องรีบกลับเดี๋ยวคนที่บ้านเป็นห่วง แต่ก็หนีไม่พ้นลูกอ้อนของเธอจนผมอ่อนใจ โทรศัพท์ไปบอกคนทางบ้านว่าคงกลับดึกหน่อยเพราะเพื่อนชวนกินข้าวเย็น อาป๋าผมก็อนุญาตให้ ผมและฟ้าไปกินที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวริมแม่น้ำปิง ระหว่างที่เราคุยเรื่องวันนี้ ฟ้าสารภาพออกมาว่าชอบผม เธอไม่เคยคบผู้ชายคนไหนที่ดีที่สุดเท่าผมมาก่อน แต่ละคนที่ฟ้าคบและไม่ได้คบต่างต้องการเพียงแค่ฟ้า โดยไม่สนใจจ... อ่านทั้งเรื่อง
