บุญถึงกับวันทนา(นา) สามีภรรยาวัยสามสิบกว่า บุญถึงมีหน้าที่การงานดีอนาคตใสในบริษัทฯใหญ่แห่งหนึ่ง วันทนาภรรยาสวยทำอีกบริษัทและแอบมีธุรกิจส่วนตัวด้วยแต่ไปไม่รอด ทั้งคู่จึงวางแผนโยกเงินบริษัทฯแต่หามาคืนไม่ทัน จึงต้องกู้ยืมเงินจากเจ้าพ่อเงินกู้ผู้มีอิทธิคือ เสี่ยประชา จนแล้วก็เป็นหนี้มากมายไม่สามารถใช้หนี้ได้ ผักผ่อนประชามาหลายครั้งจนประชาบอกต้องทำตามวิธีของเขาและแจ้งพฤติกรรมให้ บริษัทฯทั้
งคู่รู้ สองคนคิดหนักถ้าบริษัทฯรู้เอาความฐานช่อโกงออกจากงานแถมถูกฟ้องติดคุกอีก ตอนนี้อะไรก็ลำบากพึ่งมีลูกสาวได้ ขวบเดียวบุญถึงตัดสินใจบอกเมียว่า เสี่ยประชาเมียตายหลายปีแล้วเจ้าชู้ทีเดียว นาคงรู้ว่าจะทำยังไงกับคนเจ้าชู้ส่วนพี่ทำใจได้ถ้านายอมเสี่ยและเสี่ยยอมรับ ข้อเสนอเ
รา อาจดูโง่ๆแต่ถ้าความแตกเราจะไม่มีอะไรเลย วันทนาคิดทั้งหมดนี้เกิดจากเธอๆต้องรับผิดชอบเธอจึงตอบตกลงทุกอย่าง
ทั้ง คู่จึงไปหาประชาเพื่อขอต่อรองตามที่คิด ประชาว่า พวกแกต้องมีอะไรมาขัดดอกประกัน บุญถึงบอก “มีครับ” ประชาถาม “แกมีอะไรว่ามา บ้านรถก็ยังผ่อนฉันไม่เอา”บุญถึงบอก “ก็เมียผมไง” ประชาชะงักยิ้มค้างมองไปที่วันทนาคนสวยแล้วหัวเราะว่า “บุญถึงนายจะเอาเมียมาขัดดอกฉันหรือไงแล้วนาจะยอมเหรอ”บุญถึงว่า “ครับเสี่ยเราตกลงกันแล้วถ้าเสี่ยรับข้อเสนอผมไม่มีปัญหา”วันทนาว่า “ดิฉันเป็นคนก่อหนี้ก็ยินดีรับผิดชอบถ้าเสี่ยไม่รังเกียจดิฉัน” ประชาคิดแล้วยิ้มขำว่า “เดี๋ยวๆนาแกถึงจะเป็นคนสวยก็มีลูกแล้ว ฉันก็มีเด็กสวยๆแยะ มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะเดือดร้อนเลย” ทั้งสองมองหน้ากันคิดว่าหมดหนทาง ประชาขำพูดขึ้นว่า “ก็ได้เอาอย่างนี้ ฉันมีลูกชายคนเดียว ปีนี้ก็ ๑๕ เห็นมันสนใจสาวๆอยู่ ถ้ามันไปลองผิดๆถูกๆฉันจะเสียใจ ฉันจะถามมันถ้ามันสนใจแกๆสอนให้ไอ้เอลูกชายฉันขึ้นครูกับแกได้ไม แล้วหนี้สินฉันจะลดหย่อนให้ถ้าแกทำดีไอ้หมูมันชอบฉันก็ใจถึงอาจยกหนี้ให้แต่ ต้องมีเว
ลาให้เอลูกชายฉันหาประสบการณ์จากแกสักระยะ พวกแกจะว่าไงตกลงไม”วันทนามองหน้าสามีคิดแล้วตอบตกลง ประชาถาม “นาแกเคยเห็นเอลูกชายฉันหรือยัง” นาสั่นหน้าบอก “ไม่แน่ใจ” ประชาว่า “ถ้าอย่างนั้นรอคำตอบว่าหมูมันจะเอาไมแล้วฉันจะเรียกแกเอง” วันนั้นประชาบอกความกับหมูลูกชายสุดที่รัก เอเคยแอบเห็นวันทนามานานแล้วเขาพอใจมากที่พ่อจัดการให้ ประชาจึงนัดให้วันทนามาที่บ้าน... อ่านทั้งเรื่อง
