“นัทกลับมาพอดีเลย เรากำลังรอยู่เชียว” นนท์ จูงแขนนัทมานั่งที่โต๊ะอ่าหนังสือ “ มีอะไร?” นัทมองนนท์อย่างสงสัย
จินวางสายตาจากหนังสือตรงหน้าหันมามองนัท กับ นนท์ “ คือ …ว่า เรากับ จิน มีโครงงาน วิทยาศาสตร์ร่วมกันอ่ะ แล้วมันต้องใช้เวลา และสถานที่ และการประสานงานที่ดีด้วย”
“ แล้วไง บอกจุดประสงค์มาซะดีๆ” นัท ดักคอ นนท์อย่างรู้ทัน
“ ก็ คือว่า เราจะขอให้นัทกับจินแลกห้องกันชั่วคราวได้ไหม” สิ่งที่นนท์บอกทำให้นัทตกใจมาก จนไม่รู้จะพูดยังไง “ คือ ถ้าจะอยู่กัน 3 คน เราก็เกรงใจนัท โครงงานนี้มันเป็นความลับเราเลยไม่อยากทำข้างนอกเพราะจะส่งประกวด พอจะมาทำในห้อง เราก็กลัวว่าจะรบกวนนัท จนนอนไม่หลับก็เท่านั้นเอง เราปรึกษากับจินแล้ว เห็นควรแลกห้องกันกับนัทจะดีที่สุด” นนท์อธิบาย
“ ตะ..แต่ว่า จะได้เหรอ คือ เราหมายถึง เออ ยุทธอ่ะ เค้าจะว่าอะไรไหม…..? “ นัทหันไปมองทางจิน
“ไม่หรอกเราจะพูดกับมันเอง ขอร้องเถอะนะนัท มันจำเป็นจริงๆ” จินขอร้อง นัทมองหน้าทั้งสองคน พอนึกว่าจะต้องได้อยู่กับ ยุทธ 2 ต่อ 2 ภาพความฝันนั้นก็ปรากฏมา ทำให้ใบหน้านั้น แดงจัดขึ้น จนนนท์สังเกตได้ จึงถามขึ้น “ ว่าไงอ่ะ นัท ตกลงนะ น่า….นะ” นนท์พยายามรบเร้านัท
“ ก็ได้ ตก…ตกลง” นัทตกปากรับคำทั้งสอง
“ ไชโย! “ นนท์กระโดดตัวลอยด้วยความยินดี และคิดในใจ ( แผนสื่อรักแผน1สำเร็จแล้ว) …. นัท จัดการเก็บข้าวของพวกของใช้ที่จำเป็นและของใช้ส่วนตัว พร้อมทั้งแลกกุญแจห้องกับจินเรียบร้อย จินบอกว่าจะแลกกันอยู่ประมาณ หนึ่งเดือนเท่านั้น หรือไม่ก็จนกว่างานจะเสร็จ นัทก็ได้แต่เออออห่อหมก ตกลงไปตามนั้น เพราะรู้ตัวดีว่าลองได้ ตกปากรับคำไปแล้วไม่มีทางเสียล่ะ ที่จะทำอะไรได้มากไปกว่าปล่อยเลยตามเลย แต่การที่จะได้อยู่กับยุทธสองต่อสองนี่สิ ที่ทำให้นัท ต้องคิดหนักแบบสุดๆ จะทำยังไงดี จะทำตัวยังไง ทำหน้ายังไง เพื่อที่จะไม่ให้ยุทธสงสัย นับว่าเป็นเรื่องยากมากๆสำหรับนัท เพราะทุกครั้งที่เจอกับยุทธ นัทจะต้องเกิดอาการ อายจนหน้าแดงทุกครั้งไป ยิ่งต้องอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้อง ความฝันนั้นก็ยิ่งตามมารบกวนนัททุกคราไป... อ่านทั้งเรื่อง
