จนกระทั่งวันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันอาทิตย์เย็นมากแล้ว ผมกับน้าชายก็เริ่มลงมือเก็บเสื้อผ้าเข้าลัง ระหว่างนั้นน้าชาย ผมขอตัวไปซื้อน้ำมากิน ทิ้งให้ผมเก็บอยู่คนเดียว สักพักเธอคนนั้นก็เดินเข้ามาในร้าน พอเห็นหน้าเธอผมก็จำได้ทันที ดีใจมากเลยครับ ไม่รู้เป็นไงเหมือนกัน วันนั้นผมคิดว่าเธอจะมาซื้อเสื้อผ้า แต่เปล่าเธอมาคุยด้วยเท่านั้น เราสองคนคุยกันเรื่องเสื้อผ้านี่แหละ จนกระทั่งผมเก็บร้านเรียบร้อย น้าชายก็ยังไม่กลับ เธอถามผมว่า “ไปเที่ยวกับพี่มั้ย” “พี่จะพาผมไปไหนครับ” “ไปหรือเปล่าล่ะ ไม่พาไปขายหรอกน่า” “ไปสิครับ รอเดี๋ยวนะพี่ ผมบอกน้าผมก่อน” ตอนนั้นผมก็เริ่มรู้แล้ว ว่าหลังจากที่เราเที่ยวกันแล้ว ผมจะได้อะไรจากเธอคนนี้บ้าง มันก็น่าลองอยู่แล้วนี่ครับ ผมรีบเดินหาน้าชายผม พอเจอผมก็บอกว่าผมกลับก่อน จะไปเที่ยวกับเพื่อน น้าชายก็ไม่สงสัยอะไร ผมรีบกลับมาหาเธอ แล้วเธอก็พาผมม... อ่านทั้งเรื่อง