มากค่ะ สามีของเราเป็นข้าราชการเหมือนกันด้วยค่ะ แต่สามีของเขาเป็นคนเจ้าเสนห์ มีสาวใหญสาวน้อยมาติดพันหลายคน ไม่ค่อยจะกลับบ้าน ไปค้างบ้านอื่นเป็นประจำ แก้วมานั่งปรับทุกข์กับดิฉันเป็นประจำเลยค่ะ ดิฉันเองคิดว่าคงจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเองแน่ๆ เพราะสามีดิฉันเป็นคนดี เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เป็นพ่อบ้านที่ดีของครอบครัวแต่แล้วดิฉันก็คิดผิดไปค่ะ เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งปี สามีของดิฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มดื่มเหล้า เขาบอกว่าเขาต้องเข้าสังคมกับเพื่อนๆ ในกรม เพื่ออนาคตในการทำงานที่ดี ดิฉันก็เชื่อใจเขา ปล่อยเขาตามสบาย แต่ยิ่งนานวันมันก็ยิ่งหนักขึ้น เขาเมากลับมาบ้านทุกวัน กลิ่นเหล้าเหม็นไปทั้งตัวเลย เขาเมามากขึ้นๆ ทุกวัน จนพวกเพื่อนๆ ต้องมาส่งที่บ้านดิฉันเองก็เบื่อมากที่ต้องมาดูแลเขาอีกคน งานบ้านก็เยอะอยู่แล้ว ยังจะต้องมาดูแลเขาอีก ทั้งที่ไม่จำเป็นเลยค่ะ ดิฉันกลุ้มใจมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ต้องปล่อยเขาไป
แต่แล้วความอดทนก็ถึงขีดจำกัด วันนั้นเขากลับมาดึกมาก ประมาณตีหนึ่ง ดิฉันนั่งรอเขาด้วยความโมโห เรามีปากมีเสียงกันรุนแรงมาก ลูกๆ ก็ตื่นมายืนดูเรา ผมสุดท้ายดิฉันก็ต้องยอมเงียบไปเอง แล้ววันต่อๆ มา เราก็มีปากเสียงกันมาตลอด ยิ่งนานวันก็ยิ่งหนักขึ้นทุกวั... อ่านทั้งเรื่อง
